ΜΑΥΡΟΣ ΚΥΚΛΟΣ

30/01/2014

Μαύρος κύκλος

αλυσίδες στα χέρια

αστέρι που κοιμάται στην γη

αστέρι από νερό και χώμα,

του φεγγαριού πνοή

διώχνει την νύχτα .

Νεράϊδες κολασμένες 

αφημένες εδώ στην φυλακή 

της βραδιάς

να φυλάνε άγονα μυστικά. 

Αστέρια χαμηλά,  

αστέρια ψηλά 

αγωνιούν γι' αυτά 

που 'ρχονται κρυφά

σε μια ζωή χωρίς αρχή 

τόσο σκοτεινή,

σε μια ζωή που σαν αρχή 

έχουμε μια

την απόλυτη καταστροφή 

από μια μοναδική  

γενιά πολιτικών 

που σαν όνειρο είχανε και σκοπό 

την κατάχρηση εξουσίας 

τον φόνο των παιδιών.

                                  Σωτήρης     Σπηλιώτης

                                           εργο     ΕΛΕΝΑ  ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ

ΟΙ ΠΟΥΛΗΜΈΝΟΙ

                                                                 29/01/2014

Όσο κρατά ακόμη ο ήλιος

όσο το γάργαρο νερό τρέχει 

δίπλα μας στο ατελείωτο ποτάμι, 

όσο τα φτερά των πουλιών ανοίγουν

για μικρά και μεγάλα ταξίδια, 

όσο τ' άρωμα ενός καφέ 

μας παρασέρνει σε γλυκά 

απογευματινά ταξίδια γεύσης

και διαλόγου,

όσο τα πρωινά  μικραίνουν 

στο χρόνο απ' την ανάγκη 

της μεγαλύτερης επαφής

την επικοινωνία της ζωής, 

τόσο θα αντέχουμε 

καθισμένοι κοντά κοντά, 

αγκαλιασμένοι θα΄ λεγα 

να θυμόμαστε τα παλιά

και να ελπίζουμε παλεύοντας 

όρθιοι ακόμη  

ένα γνωστό εχθρό 
όσο κρατά ακόμη αυτός ο ήλιος,

όσο οι σκιές είναι μακρυά κρυμμένες ,

εμείς έχουμε ελπίδες .

να μιλάμε ν' αγαπάμε να πολεμάμε 

έχουμε ελπίδες να σταθούμε όρθιοι

και να κατακτήσουμε πάλι τον κόσμο. 

Συνωμοτικά στα σπίτια 

και φανερά στις πλατείες,

ας αγκαλιάσουμε ένα σκοπό 

ας δουλέψουμε μακρυά 

από προδότες και κλέφτες

καταδικάζοντας αυτούς

σε θάνατο ψυχής. 

Αυτόν τον θάνατο που θέλησαν 

να μας δώσουν αυτοί 

οι πουλημένοι .

                                       Σωτήρης   Σπηλιώτης

                                                        εργο     ΡΙΑ ΧΑΝΙΩΤΗ

ΜΟΥ ΛΕΝΕ...http://www.blurb.com/books/5084783

                                         27/01/2014

Μου λένε, 

ότι γράφω αλήθειες

ότι γράφω ζωή

και δεν είναι ιστορίες

απ΄ του μυαλού τη φυγή.

Μου λένε,

θέλουν να με γνωρίσουν

μα δεν ξέρουν αυτά,

που 'χω σκορπισμένα

στου κήπου μου την καρδιά.

Μου λένε

μισόλογα για 'σένα,

ότι σκέφτεσαι απλά

ότι είσαι ρεμάλι,

ότι παίρνεις πολλά...

Ότι είσαι μπλεγμένη

με του χόρτου το φως

που σου δείχνει το δρόμο

ξεφεύγεις, άλλα πως;

Βυθισμένη στην τρέλα

μιας γλυκιάς επαφής

που οδηγάει στην νύχτα,

του κορμιού της ψυχής.

Μου λένε

ότι σου 'πα να φύγεις,

δεν ήθελα να σε δω

το ξημέρωμα στημένη, 

σ' ένα πάρκο φτωχό

να πουλάς το κορμί σου 

αυτό που τόσο ποθώ.

Μου λενε

πως έβαλες στα όνειρα σου

μια μεγάλη φωτιά

που μυρίζει απ' το χόρτο

κάθε ματωμένη νυχτιά.

Έτσι αγγίζω με σκέψεις

τη μορφή σου εδώ,

στου δωματίου το κρεβάτι

που 'ναι τόσο σκοτεινό

λες και θέλει να κρύψει

της γραφής το κενό,

αφού δεν είχα κουράγιο

να σε προστατεύω εγώ.

Μου λένε,

ότι χάθηκες!

                                Σωτήρης   Σπηλιώτης

                                           εργο      ΜΑΡΙΑ ΧΩΡΕΜΗ

ΜΠΟΡΕΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                 26/01/2014



Μπορεί τα μάτια σου
να 'χα μια ζωή
σε σινεμά και σε κερκίδες,
μπορεί να ΄σουν εσύ αυτή
στα όνειρα που 'χα δει
στα παιδικά απογεύματα
εκεί, μες στη σιωπή.
Όταν στα όνειρα  αλλάζαμε
μορφή
δυο φεγγάρια,
δυο φωτιές ,δυο καταιγίδες,
αυτά μου κάψανε τη ψυχή
όταν σε είδα τόσο αργά
κι εσύ δεν με είδες.
Μες σε μια αγάπη τόσο λαμπερή
που 'σύ δεν έβλεπες
δρόμο κι ελπίδες
αν  μ´ αφήσεις μια καταστροφή
θα 'ναι μοναχή
αγκάλιασε με άμοιρη ψυχή
και πες ότι  κακό δεν είδες.
Αν σ' αγαπώ
μπορεί στα μάτια σου να δω
αυτό που θέλεις στο μυαλό σου 
σαν καθρέπτη 
εμένανε που τόσο σε ποθώ 
μπορεί αγάπα με 
και μην με κάνεις κλέφτη.

                                     Σωτήρης    Σπηλιώτης

                                              εργο       ΜΑΡΙΑ  ΧΩΡΕΜΗ 

DREAMS-ΟΝΕΙΡΑ

http://blur.by/1fd6nI2 

ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΒΙΒΛΙΟ ΜΕ 25 ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ

ΛΑΜΠΕΙΣ

                  24/01/2014
ΛΑΜΠΕΙΣ

Πόσα αστέρια σε κοιτούν,

λάμπεις και χάνεσαι,

μέσα στο χρυσαφένιο σου

στέμμα .

Ακούς τους ορίζοντες,

όταν αυτοί  ψιθυρίζουν

λόγια αγάπης 

σ΄ εσένα,

στενεύουν κοντά σου,

ξενυχτούν μαζί σου,

και πετούν με μαγικά χαλιά

στον αέρα.

Σήμερα η σελήνη είσαι εσύ,

τα μάτια σου δυο πράσινες πέτρες

διαμάντια του νου,

γράφουν πάνω στο κύμα

τα όνειρα της θάλασσας ,

τα όρια των συναισθημάτων

δίνουν ρυθμό ,

στο αύριο στην ελπίδα.

Πόσα αστέρια σε κοιτούν,

λάμπεις και χάνεσαι,

μέσα στο χρυσαφένιο σου

στέμμα.

                                     Σωτήρης      Σπηλιώτης

                                          εργο      ΑΝΝΑ    ΔΗΜΑΚΗ

ΚΟΙΜΑΣΑΙ...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                                            23/01/2014

Κοιμάσαι μωρό μου; 

Ξυπνά να παίξουμε,

άσε τ' αγγελάκια

μοναχά

στ' ουράνια ψηλά

εκεί στα σπίτια

του θεού,

στην αγκαλιά του ουρανού
πάνω στα σύννεφα.

Έλα κοντά μου στη ζωή

έλα να παίξουμε...
Στα παραμύθια μου μιλάς,

σαν σταχτοπούτα

πληγωμένη με κοιτάς...

Μικρή πριγκίπισσα 

ξυπνά από όνειρα 

μικρή ευτυχισμένη

μην σε γελάσουν

τη μικρή σου την ψυχή

αυτοί που στη γη

είναι ξεχασμένοι.

Σ' αλλά μαγικά ταξίδια
έλα χρυσή μου

να ξέρεις εσύ τι είσαι στη ζωή...

Είσαι η ζωή μου!

                                       Σωτήρης   Σπηλιώτης

                                 εργο       ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΡΑΠΑΝΤΖΙΚΟΥ

ΜΑΓΙΣΣΑ

                                                                      22/01/2014


Όλα αυτά σου ταιριάζουν
το πάθος, ο πόθος,
η λάμψη στα μάτια σου 
νύχτα και μέρα 
σε κάνει πότε μάγισσα
πότε νεράϊδα. 
Ταξιδεύεις  
σ' όλα τα επίπεδα του  νου
ξωτικό είσαι γεννημένη 
σ' άλλο κόσμο ερωτευμένη 
με την ανάσα ενός λουλουδιού 
με την σκιά ενός δένδρου 
με την δύναμη να περνά μέσα σου 
και να σε γεμίζει ζωή.
Άλλες φορές ένα ηφαίστειο είσαι 
που τα καις όλα,
λάβα καυτή τ' άγγιγμα σου
θανάτου άγγιγμα τα φιλιά σου
μα σε θέλω, σε θέλω 
γιατί σαν ποτάμι 
με παίρνεις μαζί σου 
σε ξέφρενες ερωτικές στιγμές ...
Με σώνεις τελευταία στιγμή
απ' τον θάνατο της ηδονής,
όλα αυτά σου ταιριάζουν 
γιατί είσαι ένα ποίημα 
φτιαγμένο σ' ένα άλλο άστρο 
κι είσαι 'σύ άγγελε μου 
γι' αυτό όλα αυτά σου ταιριάζουν .

                                  Σωτήρης      Σπηλιώτης

ΣΑΣ ΘΑΥΜΑΖΩ

               21/01/2014

Σας θαυμάζω θα ΄λεγα 

σας κοιτάζω μέσα από ευχές

μέσα στα χρώματα των λουλουδιών,

στα πολύχρωμα τριαντάφυλλα, 

στις σκέψεις και στα γράμματα σας 

και σας θαυμάζω. 
Αυτό  που με καίει 

είναι ένα πάθος ζωής, 

ένα αίσθημα αγάπης για ΄σάς... 
Πόσο μεγάλη αγκαλιά  να 'χα 

να χωρούσατε όλες μέσα 

και να σας έπαιρνα στα ταξίδια
κοντά μου.
Να σας μάθαινα

απλά πράγματα και να 'παιρνα
την χαρά σας στα σύννεφα... 

Εκεί θα πετούσα σαν άγγελος κοντά σας 

μαζί με συναισθήματα και χαμόγελα. 

Πόσο λάθος; 
Τι δύναμη!!! 

Η αφοσίωση σ' ένα, σε δυο,σε τρία αστέρια 

όταν λάμπει όλος ο ουρανός 

με χορούς, χρώματα, αρώματα κι αισθήσεις 

μα που να βρεις το κουράγιο ν' αγκαλιάσεις
έναν ουρανό... 

Τόσο διαφορετικές ελπίδες 

μικρές, μεγάλες, όλες διαφορετικές 
όλες με θέλω, αποφασισμένες  
να τινάξουν από πάνω τους 
ένα μαστίγιο αγάπης 
ή μια αλυσίδα μίσους 

και να χαράξουν δρόμους 
λατρείας, αφοσίωσης 

και δύναμης. 

Πόσα θέλω;
Πόσοι πόθοι χάνουν 
την ένταση της στιγμής, 

την λάμψη της ζωής 

δεμένοι σε ψεύτικες χειροπέδες. 

Πόσα κρυφά χαμόγελα;
Πόσα γυρίσματα
στο μυαλό και στο πρόσωπο 

και πόσα ψέμματα δεν μας αγκαλιάζουν 
χωρίς τρυφερότητα, 
χωρίς πάθος παρά μόνο σαν μια πληρωμή
για τ΄ αύριο, για το χθες. 

Ψεύτικα, ψεύτικα
θ΄ αγγίξουμε πάλι την αυγή 
με διψασμένα κορμιά, καθώς η νύχτα μας ρουφά
όλο το είναι χωρίς να προφτάσουμε 
τον οργασμό του φεγγαριού, 
τον οργασμό του κτήνους. 

Ζούμε λέμε χωρίς να 'χουμε μέσα μας την λάβα

ξεχνώντας ότι  έχουμε το ένστικτο αίσθησης
πόθοι και πάθη είναι η φύση μας, 
όλα τ' άλλα μετά ….
Μα όχι εσείς...

Πόσο μικρή έγινε η ζωή μας όταν δεν μπορούμε
να μυρίσουμε τον έρωτα, 
να παθιαστούμε μ΄ ένα βλέμμα, 
να ποθήσουμε ένα χαμόγελο,  
να ερωτευθούμε....
Να ζήσουμε την στιγμή... 

Σας θαυμάζω θα ΄λεγα 

σας κοιτάζω μέσα από ευχές,

μέσα στα χρώματα των λουλουδιών,

στα πολύχρωμα τριαντάφυλλα, 

στις σκέψεις και στα γράμματα 

και σας θαυμάζω... 

ΣΑΣ   ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ  
ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΣΑΣ  
ΚΑΙ  ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ  ΜΕΡΑ
ΠΟΥ ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΑΤΕ ΧΘΕΣ ...

                                Σωτήρης      Σπηλιώτης

ΧΑΜΈΝΕΣ ΑΙΣΘΉΣΕΙΣ... http://www.blurb.com/books/5039460-dreams

                           20/01/2014

Χαμένες αισθήσεις.

Το δώρο μου  θα ΄λεγα σήμερα, 

είν΄ όλα αυτά 

τα χαμένα όνειρα, 

όλα αυτά τα θέλω 

που δεν γεννήθηκαν ποτέ. 

Μια αίσθηση, ένα παραπάνω χάδι, 

ένα ταξίδι που δεν κάναμε ,

μια φιλική κουβέντα, 

ένας ανεκπλήρωτος έρωτας, 

φιλία αναπάντεχα 

στο κορμί και στο στόμα 

και σκέψεις, σκέψεις ...

Κλείνω τα μάτια μ΄ ένα μαντήλι 

και βλέπω έναν άλλο κόσμο, 

αυτόν που μ΄ αγγίζει 

σαν αεράκι το σώμα, το μυαλό 

και μ΄ ανατριχιάζει μ΄ ελπίδες

αφήνοντας με να αναπνέω 

σε μιαν άλλη ζωή, 

τη δική μου. 

Χαμένες αισθήσεις 

ακριβές, ανεκπλήρωτες, 

για ερωτευμένες ψυχές 

σε διαδρομές μέσα στο αίμα

κοντά στην καρδιά μας ,

ξεπηδάνε κάποιες μοναδικές φορές. 

Τρέχουν πίσω απ΄ τη ζωή, 

μπροστά  απ΄ τα θέλω μας 

που χάνονται κάποιες σε  στροφές 

κι άλλες μας αγκαλιάζουν,  

σ΄ αυτές τις δύσκολες στιγμές .

Κλεισμένα τα μάτια , 

ακουμπούν το κορμί μ΄ένα χάδι 

κι ένα χαμόγελο γλυκό, 

μ΄ ένα φως μές από το σκοτάδι  

αισθήσεων δώρο τόσο απαλό...
Χαμένες αισθήσεις …

                                Σωτήρης    Σπηλιώτης

                                                εργο   ΑΝΝΑ ΔΗΜΑΚΗ

ΝΑΙ ΕΓΩ ΦΤΑΙΩ....http://www.blurb.com/books/5039460-dreams

                        19/01/2014

Ναι, εγώ φταίω.

Αν μπορούσα προχθές

να διαλύσω τον κόσμο,

για να σε δω να χαμογελάς

έστω για λίγο, θα το΄ κανα.

Μ΄ ένα πανί να σκούπιζα τα σύννεφα,

να 'διώχνα το χθες,

το παρελθόν, τα σκοτάδια,

αν μπορούσα.

Μέσα σε στροφές 

ν΄ άλλαζα το δρόμο

όταν εσύ δεν μπορούσες...

Όμως είμαστε τόσο μικροί ,

τόσο αδύναμοι 

μόνο οι πόνοι μας κυριεύουν...

Μόνο η θλίψη!!!

Κι αγναντεύουμε τον ήλιο 

πίσω από τον θάνατο,

αγναντεύουμε τη ζωή,

σα να χρωστάμε στον έμπορο

τα πρωϊνά μας ξυπνήματα,

του μυαλού διλήμματα.

Ναι, εγώ φταίω...

                                 Σωτήρης      Σπηλιώτης

                                εργο          ΚΑΤΕΡΙΝΑ     ΝΑΣΙΑΚΟΥ

ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ

                                                                            18/01/2014

Ήσουν απέναντι εδώ μαζί

στολισμένος για ταξίδι

σε ζήλευαν οι κορφές

του ΄Αθω σήμερα .

Μέσα στα λευκά χρυσάνθεμα

κι εγώ βρήκα την ευκαιρία 

να σου πω ένα αντίο

και να στείλω ένα μήνυμα 

απέναντι με χαρτί
να σε περιμένουν 

αυτοί που ξέρουν απο πόνο

αυτοί που δάκρυα είχαν μόνο

κι αγώνες σ΄ ένα κόσμο

που δεν αλλάξαν ποτέ. 

Σήμερα ο ΄Αθως 

φόρεσε τα χρυσά του

για να σε περάσει απέναντι 

σ' αυτούς που περιμένουν...

Στον αθάνατο κόσμο 

αυτούς τους αθάνατους ,

αυτούς τους ζωντανούς,

που μπορούν να χαμογελούν 

τώρα μαζί

γιατί είναι αυτοί που ξέρουν 

ότι η ζωή 

είναι αγώνας, μυαλό, ψυχή

κι όχι διασκέδαση και κρασί. 

Αυτούς που ταξιδεύουν  

στον απέναντι κόσμο 

φίλα τους

σε μιαν άλλη ζωή

μοναδική...

Αυτούς που ταξιδεύουν 

στον απέναντι κόσμο...

                                 Σωτήρης   Σπηλιώτης

ΦΥΓΕ

                              17/01/2014

Ξαπλώνεις κοντά μου 

και βγάζεις από την καρδιά μου

εικόνες με θρύλους, 

με καυτές ερωτικές ,

παραμυθένιες ψευτιες.

Σου φωνάζω έλα  

μην φεύγεις ,

άλλα σε λατρεύω το ξέρεις

και μένεις χωρίς να με χαϊδεύεις 

χωρίς όμως και ψέματα να λες .

Μες τα μάτια σου φέγγει 

η αλήθεια που φεύγει, 

η ψευτιά δεν αντέχει  

τις δίκες σου συμπεριφορές. 

Σε διαβάζω και σκύβω 

χαμηλά το κεφάλι

υπομένω το τέλος 

και δεν κλαίω φανερά. 

Μόνο κλέβω από 'σένα 

μες του μυαλού μου την ζάλη 

και θυμάμαι ένα ένα 

τα χαμόγελα τα παλιά. 

Φύγε ...

                                        Σωτήρης  Σπηλιώτης

                                                    εργο     ΑΝΝΑ ΔΗΜΑΚΗ

ΧΡΙΣΤΙΝΑ

                                                                            15/01/2014

Ίσως σ΄ όνειρο 

να ΄δα τη μορφή σου,

μια σκιά στη θάλασσα 

μαζί σου 

κι ένας ήλιος 

λαμπερός σαν παραμύθι,

συναντηθήκαμε 

στου πελάγου τα ύψη. 

Είν΄ ένας χρόνος 

που ζωγραφίζεις

το κορμί σου 

αποτυπώματα αφήνεις 

απ΄ την ζωή σου 

και με κρατάς μακρυά

απ΄ το μυαλό σου 

κι από το πάθος που  

χρωματίζεις τ΄ όνειρο σου. 

Ζηλεύω μέσα σου να μπω 

και να σ΄ απολαύσω 

αυτό το πάθος σου 

ν΄ αγκαλιάσω 

και με λόγια ερωτικά 

να τρέξω μαζί σου

σ΄ ένα κρεββάτι

ή σ΄ ένα ξεχασμένο 

της ζωής σου μονοπάτι. 

Μια θάλασσα δική σου 

μόνο να κλέψω

ή σ΄ ένα δρόμο μ΄ αχτίδες

ξεχασμένες απ΄ έναν ήλιο 

σ΄ ένα πέλαγος νεράϊδα   

θα με δεις. 

Κι αν στα χέρια μου 

στο πάθος μου 

δεν αφεθείς

θα σταματήσω έρωτα μου

να ποθώ

να γίνω των χεριών σου 

το μυστικό …

                           Σωτήρης Σπηλιώτης

                                  εργο         ΧΡΙΣΤΙΝΑ  ΜΑΚΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΜΟΙΡΑΙΑ

                                                                            14/01/2014


Τριγυρνάς σε δρόμους 

και στροφές

επικίνδυνες διαδρομές
ανάβεις πόθους

και φωτιές.

Σε τσιφτετέλια 

και χορούς

ανθρώπινες, μαγικές στιγμές

σβήνεις, ανάβεις πυρκαγιές

σε βλέπω να χάνεσαι

μέσα σε δρόμους και στροφές

σε καυτές διαδρομές

να καίγεσαι 

κι όμως να λες

μ΄ αγαπάς έμενα θες.

Βλέπεις, θυμάσαι 

τόσες ερωτικές στιγμές 

με βογγητά στης σκέψης

τις στροφές 

γιατί δεν ξέρεις

την αλήθεια γι΄ αυτά που λες 

μοιραία χάνεσαι...

                                Σωτήρης   Σπηλιώτης

ΕΝΑΣ ΕΡΩΤΑΣ

                                                                             12/01/2013

΄Ενας πραγματικός έρωτας

τόσο μυστήριος

μέσα στο χρόνο

κουβαλά πολύ αγάπη. 

Μέσα στην ήμερα,

μέσα στην νύχτα 

χαμογελάς

και λάμπεις σαν διαμάντι. 

Διώχνεις το σκοτάδι

σαν ήλιος

κι όλος ο κόσμος κρέμεται 

απ' την αναπνοή σου.

Η ανάσα σου,  

μου γιατρεύει όλες τις πληγές

κι η ζωή σου στη ζωή μου

έκανε αλήθεια

τις δικές μου τις ευχές.

                                    Σωτήρης   Σπηλιώτης

ΝΕΡΑΙΔΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ...http://www.blurb.com/books/5084783

                                                       11/01/2014

Μόνο αν θέλεις να σου πω

μικρές πικρές αλήθειες 

για ένα χαμένο ουρανό

για απλές κακές συνήθειες. 

Μιλάς, βλέπεις, ακούς

μόνο της αυγής

μόνο της σιωπής

νεράϊδες, άλλες δάσους. 

Όλες μαζί  με μουσική 

κι εσύ χορεύεις ερωτευμένη 

σαν Κρητικιά μικρή θεά

στ΄ άστρα εκεί χαμένη. 

Αν θέλεις αλήθειες 

να σου πω

αν είσαι στην καρδιά μου, 

είσαι κι όχι μοναχά

αλλά και στην σκέψη στο μυαλό 

καθώς το αίμα μου γλυκό 

έγινε 

και τραγουδά την μοναξιά μου…

Για σένα κόρη του παπά νεράϊδα, 

για 'σένα έρωτα  μου...

                                    Σωτήρης  Σπηλιώτης

                                                  εργο   ΖΩΗ   ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΧΑΜΟΓΕΛΑ

                                                                                                                    10/01/2014

Χαμόγελα  ξυπνάνε 

στην πρωϊνή αύρα

χαμογελάς όταν χαμογελούν 

τα μάτια σου όταν με βλέπεις .

Μέσα σ΄ αυτές 

τις φωτεινές ελπίδες 

νιώθω ότι μ΄ αγγίζει

τ΄ αύριο. 

Μέσα απ΄ το χαμόγελο, 

μέσα απ΄ τα μάτια , 

προσπαθώ να ξεχάσω τ΄ απλά 

και να διαβάσω ένα μέλλον 

με χρωματιστούς ήλιους.

Άγγελε μου η ψυχή σου 

ραγισμένα αστέρια,

η πνοή σου,

ανασαίνει εδώ κοντά μου.

Απλά μηνύματα 

σε ζεστά  χέρια

πόσα χαμόγελα έχασα 

όταν εσένα ξέχασα 

όταν σ΄ είχα μακρυά  

απ΄ την καρδιά μου...

                                 Σωτήρης   Σπηλιώτης

ΧΘΕΣ

                  09/01/2014

Χθες στην γιορτή σου 

ανέβηκα πάλι 

κάπου ψηλά

σε σκεφτόμουν 

και περίμενα ένα σημάδι 

από ΄σένα. 

Γυρνούσα την σκέψη μου 

και το πρόσωπο μου 

κι έψαχνα.

Μα οι ώρες, ο χρόνος 

περνούσαν 
ένα σημάδι, ένα σημάδι...  

Που είσαι ;

Κοιμήθηκα εψές 

σαν άγγελος 

κι όταν ξύπνησα κατάλαβα 

ότι ήσουν εκεί μαζί μου,  

γιατί ήσουν μέσα 

στην σκέψη μου συνέχεια.

                                  Σωτήρης     Σπηλιώτης