ΑΠΛΑ

                                                                                 28/02/2014

Ποιος λόγος ήτανε 

αυτός ο καλός της τέχνης

που θ' απομάκρυνε την ομίχλη 

που θα 'διωχνε τον ταύρο;

Τον κόκκινο ταύρο της  πάχνης

με τον ακροβάτη καβαλάρη

στην δυνατή μέση 

του μυθικού ζώου.

Ποιος ο λόγος της τέχνης

θα διέλυε το πρωϊνό σύννεφο 

μαζί με τους αναβάτες 

δύσκολες  έννοιες ακροβατούν

σ' ένα λόγο γραφής 

χάνοντας το νόημα της ζωής. 

Απλά όσο απλά μπορούμε

ας δώσουμε αγάπη... 

                           Σωτήρης    Σπηλιώτης

                                 εργο ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΡΑΠΑΝΤΖΙΚΟΥ

ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

                                                                               27/02/2014

Εάν το πάθος μου 

για σένα είχε χρώμα 

αν σε φιλούσα στη κοιλιά 

και στο γλυκό σου στόμα,

αν με κερνούσες χίλια χάδια 

στο κορμί 

αν είχα πόθο μόνο 

για σένα στη ζωή,

θα 'μουν τότε ένας δικός σου 

εραστής

ή ένας σκλάβος όλο πόθο

ή ένας ληστής
που θα σε χάϊδευε 

τόσο αληθινά

θα σε φιλούσε  

και θα σ' άγγιζε στα μαλλιά

και θα απαιτούσε 

έναν ακόμη εραστή

να ζωγραφίσεις ένα σώμα, 

μια ψυχή, σ' ένα χαρτί
για το δικό σου έργο 

μην αφήσω το ψέμα ή την αλήθεια

να μου τρυπάει

στου μυαλού τα παραμύθια.

Την αλήθεια του έρωτα 

μ' αυτό το έργο το καυτό,

μια γυναίκα σ' ένα γκρίζο ουρανό

την γυμνή σου ζωγραφιά 

που μας χάρισε,

η δική σου η καρδιά ...

                            Σωτήρης  Σπηλιώτης

                                 εργο    ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ   ΡΑΠΑΝΤΖΙΚΟΥ

ΑΝΑΣΑ

                                                               25/02/2014

Μικρός κατάλαβα 

το μασκάρεμα κι ακόμη

οι τελευταίες μου 

ανάσες με ποτίζουν 

με βρώμικο αγέρα,

με βρώμικο αίμα. 

Έτσι κάθε νέο ξημέρωμα 

κοιτάζω δίπλα μου 

κι όσο λιγότεροι είναι 

στην πορεία μου, 

τόσο αισθάνομαι 

πιο ασφαλής.

Περπατάω μαζί σου 

ξέροντας 

ότι η ελπίδα ανασαίνει 

μέχρι τον θάνατο.

                                     Σωτήρης  Σπηλιώτης

ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΟΣ

                                                                                                                      24/02/2014

Βρέχει   
από εχθές το βράδυ,

σκοτεινή η φύση  

αγκαλιάζει τα δέντρα 

σ' ένα μουντό πρωινό 

δεν μπορώ και δεν θέλω

κανένα να μου χαλάσει 

αυτήν την αποκάλυψη  

της φύσης .

Είσαι μόνος 

τελικά είσαι μόνος... 

Γεννιέσαι μόνος 

κι ακολουθείς ένα δρόμο    

που νομίζεις ότι είναι 

μαζί μ' άλλες σταγόνες βροχής 

μαζί μ' άλλες χιονονιφάδες 

μαζί μ' άλλους ανθρώπους, 

μα είσαι μόνος. 

Πνίγομαι σ' ένα παράδεισο 

σκέψης  

και ηρεμώ γιατί δεν θέλω τίποτε

πίσω απ' την αγάπη που 'δωσα. 

Είμαι μόνος...

                                    Σωτήρης  Σπηλιώτης

                                              εργο     ΦΩΤΕΙΝΗ ΜΑΜΑΛΗ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ

                     23/02/2014


Είναι ένας αόρατος
τοίχος ο θάνατος
δεν μπορούμε ενώ βλέπουμε
ενώ ξέρουμε
ότι είναι στην θέληση μας
αν απλώσουμε το χέρι
να μας αφήσει να περάσουμε
απέναντι
για ένα τελευταίο αντίο
μια αγκαλιά στον αγαπημένο μας.
Δεν μπορούμε όμως
δεν έχουμε την δύναμη
να κοιτάξουμε
πέρα απ' αυτόν τον τοίχο.
Έτσι η λησμονιά
γιατρεύει πάντα τον πόνο
όσο κι αν προσπαθούμε
να κρατηθούμε
κοντά σ' αυτόν που αγαπάμε .
Είναι η λησμονιά άραγε
αυτή που μας κρατάει 
μακρυά
απ' αυτούς που αγαπάμε
ή η πίκρα ...

                                 Σωτήρης   Σπηλιώτης

                                           εργο   ΜΑΡΙΑ ΒΑΜΒΑΚΟΥΣΗ

ΕΓΏ ΕΊΜΑΙ ΠΆΝΤΑ ΕΔΏ

                             22/02/2014

Πόσα χαμόγελα γλυκά 

ξεχνάμε στο στρατί

μίας συνέχεια κακής 

και δύστροπης ζωής. 

Ξεχνάμε, θέλουμε, γιατί 

μπορούμε δυστυχώς

να τ΄αποβάλουμε και 'μείς 

να γίνουμε αρχηγοί  

και να κατατάξουμε στην γη 

εκεί που είναι ο λαός

και να χλευάζουμε ειρωνικά 

εγώ είμαι πάντα εδώ.

Που; 

Που 'σουν άραγε 

όταν έτσι ξαφνικά 

δίνεις θανάτους στην ζωή  

πείνα και συμφορά; 

Που 'σουν άραγε;

Με πόσο μυαλό ζητάς

μια εξουσία της χαράς να κάνεις 

απόγνωσης κακιάς;

Εγώ είμαι πάντα εδώ 

όταν δεν συνωμοτώ, 

εγώ είμαι πάντα εδώ 

όταν σε ταξίδια δεν πετώ.

Εγώ είμαι εδώ

όταν έχω κρύψει τα λεφτά  

σε ξένες τράπεζες μακρυά. 

Είναι ειρωνεία κι απορώ 

αν υπάρχουν φυλακές 

για τέτοια προδοσία  

ή μόνο θάνατος για τέτοια εξουσία. 

Γειά σου Μανώλη, Στράτο, 

εσείς αγωνιστές  

που στα μικρά χαμόγελα 

βρήκατε  τις αρχές 

που σας γέμισαν μια ζωή 

μόνο με ιδανικά ,

με αγώνες και ψηλές για την πατρίδα

άφταστες  στιγμές.

Ο λαός είναι για την πατρίδα  

εδώ σ' αυτά τα ιερά χώματα. 

Οι άλλοι οι προδότες

κι οι κλέφτες είναι γι' αλλού 

και σας ξέρουμε,

δεν σας ξεχάσαμε.

Πόσα χαμόγελα γλυκά 

ξεχνάμε στο στρατί 

μιας συνέχεια κακής  

και δύστροπης ζωής...

                               Σωτήρης   Σπηλιώτης

ΑΓΡΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

               18/02/2014

Κι όταν ζητάς άλλα θεριά  

που 'χουν χάδια νύχια  

ανόητα φτωχός 

ζητάς τυφλά

φως μέσα στη νύχτα. 

Άγριοι άνθρωποι 

έχουν γι' αρχή 

νομούς, πολιτισμό

φθηνές και ψεύτικες αρχές  

ξεσκίζουν σάρκες

με τρόπο φθηνό.

                                 Σωτήρης  Σπηλιώτης

                                                 εργο   ΜΑΡΙΑ ΧΩΡΕΜΗ

ΕΡΩΤΑΣ

      16/02/2014

Έρωτας είναι να κοιτάς 

μέσα σε χέρια άδεια

και να βλέπεις της καρδιάς 

σκιρτήματα και χάδια. 

Έρωτας είναι μαγικά 

να δεις μέσα στην νύχτα,

νεράϊδες και ξωτικά 

ή μια μάγισσα να πετά. 

Έρωτας είναι όταν αγκαλιά 

έχεις τον άνθρωπο σου 

και δεν πονάς, δεν ξενυχτάς 

μόνο ευτυχισμένος προσπερνάς

την λύπη ή τον καημό σου. 

Μ΄ αν είναι έρωτας αυτά 

τι να 'ναι αυτό που έχω 

διαμάντια μες την ψυχή 

θησαυρέ μου

για 'σένα που λατρεύω.

Έρωτας είναι να κοιτάς

μέσα σε χέρια άδεια 

και να βλέπεις της καρδιάς 

σκιρτήματα και χάδια. 

                           Σωτήρης   Σπηλιώτης

                                 εργο     ΦΩΤΕΙΝΗ ΚΑΡΑΒΟΥ

ΠΟΙΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

15/02/2014

Ποιος έρωτας

μας αγναντεύει στοχεύοντας 

ίσως για ακόμη μια φορά

την πληγωμένη καρδιά;

Σαδιστής έρωτας που περνά 

μέσα από δεμένα κλαδιά, 

από σκέψεις, από χέρια 

και βλέμματα σ' αλυσίδες

τ' ασημένια αόρατα βέλη του.

Ποιος έρωτας μας φυλάει 

από ψέματα

κι από χαμένες υποσχέσεις

μέσα σε πηγάδια του νου 

και σε στοές γκρεμισμένες;

Δεν θα μιλήσεις γι΄ αγάπη, 

αν δεν πιστεύεις σ΄ αυτή 

αν δε ψιθύρισες γλυκά

σ’ αγαπώ ένα πρωϊνό

ή μια μαγευτική βραδιά με πανσέληνο... 

Αν δεν ένιωσες μάγισσες και νεράϊδες 

να σου κάνουν παρέα την νύχτα, 

αν δεν ένιωσες αγωνιά 

να σου καίει την ψυχή.

Θα 'ρθεις αύριο

έτσι, μόνο για να σε δω

έτσι, για να σ' αγγίξω. 

Θα 'ρθεις... 

Και τι άρωμα θα φοράς; 

Θα μ’ αφήσεις να φιλήσω 

τα χείλη σου, το λαιμό σου; 

Θα μ’ αφήσεις ν' αγκαλιάσω 

το κορμί σου 

και να σου πω πόσο σε θέλω, 

πόσο σε σκέφτομαι; 

Πόσες πόρτες ανοίγω 

μέσα στην σκέψη εκεί σε μια μεριά 

του μυαλού για 'σένα... 

Πόση φωτιά; 

Πόση εξάντληση και τι μαγικές νύχτιες,

χάνονται όταν σκέφτομαι 

ότι μπορεί να σε χάσω;

Όταν τα ξεχασμένα παράθυρα κλείνουν 

οι ορτανσίες μαραίνονται

και τα γιασεμιά σταματούν να ευωδιάζουν. 

Τότε λέω ποιος έρωτας; 

Ένας άλλος, ίσως όχι εσύ 

μα δεν θα 'ναι το ίδιο δυνατός 

θα ‘χει αφήσει κάτι 

από την ορμή του στο παρελθόν

σαν ένα λιβάδι με κόκκινα τριαντάφυλλα 

κι άσπρα γιασεμιά που ευωδιάζει,

είναι ο έρωτας.

Περπατάμε πάνω του σαν 

άγγελοι και νεράϊδες 

και κάνουμε την ζωή παιχνίδι 

μέσα σε πάθη και πόθο.

Μα είναι ευτυχισμένες οι καρδιές

που δεν ρωτάνε ποιος έρωτας, 

οι καρδιές που ξέρουν 
που μπόρεσαν να τον ζήσουν

έστω και μια φορά …

                                 Σωτήρης   Σπηλιώτης

                                              εργο    ΑΝΝΑ  ΔΗΜΑΚΗ

ΧΩΡΙΣ ΕΛΠΙΔΕΣ

                    12/02/2014

Ένα ακόμη πρωϊνό μ' ομίχλη

αγγίζει το μυαλό μου

στο πρωινό ξύπνημα 

κουβεντιάζω με τον εαυτό μου 

ψάχνοντας για αφημένες ελπίδες

εδώ κοντά 

μα η καταχνιά, η υγρασία 

όπως αγκυλώνει το κορμί 

έτσι δεν αφήνει και την σκέψη 

ελεύθερη. 

Βαριές κουρτίνες 

έχει ο ουρανός και σκεπάζει,

τα όνειρα και τις ελπίδες 

για το αύριο. 

Όσο νερό και αν ρίχνουμε 

στο πρόσωπο να ξυπνήσουμε

το μυαλό κοιμάται, 

μην αφήνοντας χώρο 

για τ' αύριο.

                            Σωτήρης   Σπηλιώτης
                                 εργο     ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ   ΡΑΠΑΤΖΙΚΟΥ

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΟΥ

10/02/2014

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΟΥ

1)   ΟΝΕΙΡΑ

2)ΒΡΕΧΕΙ ΕΡΩΤΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ

ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ ΔΑΚΡΥΑ

                     09/02/2014


Τα λόγια είναι αυτά 

που θυμάται η καρδιά

και τα χρώματα αυτά που κάνουν 

την ζωή αλήθεια.

Έλα ξάπλωσε πάνω στο χέρι μου 

μέσα στην αγκαλιά μου 

να σου μιλήσω να σου πω 

πόσο σ' αγαπώ 
να ταξιδέψεις κοντά μου 

δεμένη μέσα στην σφιχτή αγκαλιά 

μ' ατέλειωτες στροφές 

θαυμαστικά και τελείες.

Κλείσε τα μάτια 

ν' ονειρευτείς τα χρώματα 

της αγάπης. 

Πόσο τέλεια μοναδικά 

είναι τα δικά σου χρώματα

ζωγραφίζεις όλη την ζωή σου 

αν θέλεις ή μια νύχτα με φεγγάρι 

λουλούδια και κορμιά μαγεμένα

κι αν όχι κλείνεις το βιβλίο, 

κλείνεις την σκέψη 

και ξεκινάς κάτι άλλο 

χωρίς να μπορείς όμως

να ζωγραφίζεις τα δάκρυα.

Τα λόγια είναι αυτά 

που θυμάται η καρδιά

και τα χρώματα αυτά που κάνουν 

την ζωή αλήθεια.

                           Σωτήρης  Σπηλιώτης

                                   εργο     ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΡΑΠΑΝΤΖΙΚΟΥ

 εργο

ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ

                  08/02/2014

Όσο υπάρχουν όμορφες

γεμάτες πάθη γυναίκες, 

υπάρχει έρωτας, ζωή

μια ανοιξιάτικη πνοή.

Όσο υπάρχουν

νεράϊδες της φωτιάς, 

μέσα σε φλόγες ζεστασιάς,

σπίθες θα καίνε το κορμί 

με μιας ανάσας αγάπη ορμή .

Όσο υπάρχει ο έρωτας

εγώ θα βλέπω 

τα ματιά σου ουρανέ

και την θολή καρδιά σου...

Όταν ξενυχτάς τόσο μακρυά

εκεί που τ' αστέρια μαγικά 

κτίζονται απ' τα ερωτικά 

φιλιά σου.

                                    Σωτήρης    Σπηλιώτης

                                                       εργο   ΑΝΝΑ ΔΗΜΑΚΗ

ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ

                  07/02/2014          

Τόσα πολλά που 'χω δει 

δεν τα πιστεύω

τι κι αν εσένα αγαπώ 

αν σε λατρεύω.

Έχω κλειστή 

μέσα στα παραθύρια

γλυκιά εικόνα 

που ταξιδεύει με βροχή

σ' όλο το σώμα.

Είσαι ένα θαύμα

μες στου Φλεβάρη την καρδιά

που πολεμάς την απληστία

νεκρά θεριά.

Περνάς σε κάστρα 

πολεμώντας για την ζωή σου 

πόρτες ανοίγεις 

με την δύναμη σου.

Τόσα πολλά που 'χω δει

δεν τα πιστεύω,

τι κι αν εσένα αγαπώ

αν σε λατρεύω.

                                  Σωτήρης    Σπηλιώτης

                                      εργο     ΛΙΛΙΚΑ ΑΡΝΑΚΗ

ΑΝ ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΙΩΣΕΙΣ

                      06/02/2014

Άκου αυτό που θα σου πω

αν δεν μετανιώσεις ποτέ

για το χρόνο που 'μαστε μαζί

θα 'σαι ευτυχισμένη

όσο κι αν νομίζεις

ότι κάνεις λίγα. 

Αν το μετανιώσεις όμως 

θα 'ναι κόλαση...

Ξάπλωσε λοιπόν εδώ κοντά 

κι άφησε το κορμί σου 

την καρδιά σου

μ' αγγελικά φτερά 

ν' αγκαλιάσουν την ψυχή σου

και μερικά χαμόγελα

σκόρπισε τα να φυτρώσουν 

αληθινή αγάπη.

Ξέρεις εσύ από ψέματα, 

κούρνιασε λοιπόν στη φωλιά μας 

και θα δεις απ' την λάμψη 

δεν θα μας δει κανείς

μόνο άγγελοι θα φτερουγίζουν

κοντά μας...

                                     Σωτήρης   Σπηλιώτης

                                                 εργο  ΑΝΝΑ  ΔΗΜΑΚΗ

ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΦΤΕΡΑ

                  05/02/2014

Σ' ένα όνειρο

μετρούσα τους χαμένους

απ΄ τον ουρανό σταλμένους

αγγέλους στη ζωή

και να μετά από χρόνια 

μου ήρθε μες την σκέψη

η μορφή σου η αγγελική,

άτυχη φίλη παιδική.

Ήμουνα σε μια σάλα 

κι έπαιζα με τ' άλλα

μικρά παιδιά,

σκέφτηκα την στοργή σου, 

το χάδι, το φιλί σου 

πόσο ήταν αγγελικά.

Πόσοι χαράς αγγέλοι  

μ' ολόχρυσα φτερά, 

είναι μέσα σ' ένα δρόμο,

σ' όνειρα, σε πόνο ,

σε μιας στιγμής χαρά. 

Σκεφτείτε πόσα χάδια 

χαμόγελα  και νάζια, 

μας δίνανε τροφή

στην σκέψη, στην καρδία

γι' αυτό απλώστε όλοι 

τα χέρια και μέσα στην αγκάλη  

βάλτε όλα τα παιδιά. 

Κανένα να μην φύγει

μόνο ακριβά να νοιώσει

τα χέρια αγγελικά φτερά 

κι αν στο δρόμο κάποια 

ποτέ δεν καταλάβουν

την θεϊκή χαρά, 

και πουν υποχρεώσεις

και μάταιες φροντίδες 

πως ήταν όλα αυτά 
κανέναν δεν θα πειράξει 

γιατί όταν χρειαζόταν  

μεγάλωσαν και 'γιναν 

από  χρυσά χέρια 

τα δικά τους αγγελικά φτερά …

                                      Σωτήρης   Σπηλιώτης

                                                      εργο   ΑΝΝΑ ΔΗΜΑΚΗ

ΞΕΦΤΊΛΑ

               03/02/2014

Καληνύχτα ταξιδιάρη ερωτευμένε, 

που τον πόθο σου

στις νύχτες τριγυρνάς

σ' ακολουθώ εκεί 

που 'ναι στοιβαγμένη

η λαχτάρα ξεχασμένη

σ' αποθήκες σκοτεινές
της αγοράς.

Νύχτες ψάχνουν 

οι πλανόδιοι πωλητές, 

οι αλήτες, οι προδομένοι φοιτητές,

νύχτες προδομένες δυστυχώς.
Νύχτες ψάχνουν στα σκουπίδια την ελπίδα
που μας πήρες και μας έφερες την καταιγίδα.

Μεγάλες νύχτες βασανιστικά 

μας οδηγούν στα σκοτεινά, 

αν διαβάζαμε την ζωή απ' την αρχή

σε βιβλία που στο δρόμο έχουν βγει

δεν θα τολμούσαν οι προδότες στη ζωή 

να μας πάρουν την δική μας την ψυχή. 

Μας απλώσανε το χέρι σαν θεοί 

και τους χαρίσαμε 

την καρδιά μας και την λογική. 

Σε μια γιορτή της νεολαίας 

πριν τριάντα χρόνια ,

ήμασταν δίπλα δίπλα αλήτη

εγώ και εσύ δίπλα στον Άκη,

ξεφτιλισμένος ήσουνα και τότε   

για γκόμενες μιλούσες

κι έτσι όπως έπεφτε το βραδάκι

σκέφτηκα τις εξορίες, τους θανάτους,

τις φυλακές και τους αγώνες

που 'χει περάσει ο λαός μας

μέσα στον αιώνα

μα δεν πίστευα πόσο μαλάκας 

μπορεί να σουνα, ξεφτίλα, απατεώνα.

Πολύ θα 'θελα πάλι να συναντηθούμε  

ξέρω τώρα τι θα κάνω

θα σου πω μια κουβέντα  

και να ξέρεις Γιωργάκη για 'σένα 

εγώ ας πεθάνω .

Χαμένε …

Καληνύχτα ταξιδιάρη ερωτευμένε,

που τον πόθο σου 

στις νύχτες τριγυρνάς.

ΞΕΦΤΊΛΑ...

                                   Σωτήρης Σπηλιώτης

ΤΑ ΕΞΙ ΜΕΤΡΑ

                   02/02/2014

Παίζουνε πάνω στις ζωές, 

παιχνίδια κάνουν τις στιγμές 

τ' όνειρα μας φυλακές

καρδιές απρόσιτες, φρικτές.

Επιτέλους κάποτε ο προδότης,

ο πρωθυπουργός τυχοδιώκτης,

ο Γιώργος της Ελλάδας  ο εφιάλτης,

πρέπει να φέρει τα λεφτά. 

Χιλιάδες άνθρωποι πεινάνε...

Άλλοι πέθαναν από λύπη 

γιατί δεν είχαν την καρδιά, 

ν' αντέξουν αυτήν την συμφορά.

Δεν μπορεί ένας προδότης, 

ένας κοινός κλέφτης, 

ένας της χώρας καταδότης, 

με μια κουκούλα από γέλια 

να μας οδηγάει στα τυφλά.

Ελπίζω η δικαιοσύνη

να βάλει αυτόν στην φυλακή 

και να λαμπρύνει

το έργο της μια ακόμη φορά.

Μια οικογένεια μας καταδίκασε 

στην απαξία,  

μας οδήγησε στην αδικία ,

στου έθνους την κατρακύλα 

σε πείνα, σε θανάτους από  κρύα

στων παιδιών την ασιτία,
χωρίς ελπίδες για το μέλλον 
με πράξεις ανώριμες φρικτά.

Τα έξι μέτρα περιμένουν,

μόνο προδότες που επιμένουν

να κλέβουν για έναν αιώνα, 

απ´ την Ελλάδα μας  την καρδιά.

Αλλιώς,

παίζουνε πάνω στις ζωές 

παιχνίδια κάνουν τις στιγμές 

τα όνειρα μας φυλακές

καρδιές απρόσιτες, φρικτές...

                                   Σωτήρης   Σπηλιώτης

                                               εργο     ΕΛΕΝΑ  ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ

Η ΑΛΑΖΟΝΟΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

                                01/02/2014

Χαράζει μια ακόμη μέρα

και σκέφτομαι πως ήξερα πάντα 

τι ήταν ένας φτωχός ταπεινός 

άνθρωπος ,

που δεν είχε ποτέ συνείδηση μέσα του

παρά μονάχα φόβους κι απληστία. 

Πολιτισμός κι εξέλιξη

με γυρνούν πολλές φορές πίσω στην παιδική ηλικία 

και ξανανεβαίνω τις αναμνήσεις, 

πολεμώ με τις θύμησες 

και σκέφτομαι τις χαμένες ευκαιρίες, 

τις παιδικές σκέψεις.

Αλήθεια γιατί γεννήθηκα; 

Ποιος είναι ο τελικός μου σκοπός; 

Η αποστολή μου εδώ στην γη;

Ήρθα απλά έτσι, για να φύγω;

Απλά μη μιλάς, μη γελάς μην αντιδράς,

μη σκέφτεσαι, 

μην κατεβαίνεις απ' το πεζοδρόμιο στο δρόμο 

μην σηκώνεσαι απ' τον καναπέ ,

Μη...Μη...Μη...

Γιατί αν γελάσεις, αν φωνάξεις, αν τραγουδήσεις,

αν κατέβεις στην πορεία, αν ψιθυρίσεις

στον σύντροφο σου αλήθειες,

αν περπατήσεις στο δρόμο τον καμένο 

απ' τον ήλιο,

στον δρόμο τον στρωμένο με καρφιά 

κι αγκάθια 

θα 'σαι αντάρτης ,

θα 'σαι αναρχικός ,

θα 'σαι εξτρεμιστής

και θα πρέπει να λογοδοτήσεις

πίσω από ένα κράτος της προδοσίας, 

της κλεψιάς, τής απληστίας, 

που δεν έχει ευθύνες ούτε για την καταστροφή,

ούτε για τον πόνο, ούτε για την κατάχρηση εξουσίας.  

Μ' αλαζόνες πολίτικους άχρηστους κι ανίκανους  

που δεν αναρωτήθηκαν ποτέ στη ζωή τους

γιατί γεννήθηκαν. 

Πόσο ήταν άξιοι να πάνε και μέχρι που!  

Έτσι, πήγαν πολύ μπροστά εκεί 
που δεν γνώριζαν

ότι θα ήταν μόνοι με τις μεγάλες στιγμές, 

τις μεγάλες αποφάσεις της ζωής   

με μόνο εφόδιο τα θέλω τους ,
την ανικανότητα τους

και την αλαζονεία της εξουσίας.

Μερικές φορές, η παιδική ηλικία  
είναι πολύ αυστηρή... 

Θυμάμαι τότε, που μ' ένα κομμάτι ψωμί, 

λίγη ζάχαρη και νερό είχαμε τη δύναμη,

να κατεβούμε στις αλάνες και να φωνάξουμε

σ' αυτούς τους ίδιους ανθρώπους
Είσαι ψεύτης...
Είσαι κλέφτης...
Είσαι προδότης...

Είσαι ανίκανος... 

Δεν παίζεις καλά ρε !!!

                               Σωτήρης   Σπηλιώτης

                                           εργο      ΘΩΜΑΙΣ  ΡΗΓΑΚΗ