ΔΕΝ ΤΟΛΜΩ...http://www.blurb.com/books/5921480

                                                      30/11/2014

Δεν τολμώ να χάσω 

αυτό το τίποτε από 'σένα

είναι τόσο υπέροχο 

και με γεμίζει ερωτική ζάλη...

                                                     ΠΟΙΗΣΗ  Σωτήρης Σπηλιώτης

ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ...http://www.blurb.com/books/5921480

                                                                                                              29/11/2014

Τα χείλη σου σαν δάκρυ

διαμάντια Βελούδινα μου δώσανε 

σε μια άκρη

στολίδια της ψυχής σου κρυμμένα 

που 'χες χρόνια χαμένα.

Το πάθος είναι λάθος 

είναι αγάπη, 

όταν τρέμουν τα χέρια απ' ένα χάδι

μαζί σου

ή παιδική είναι αυταπάτη. 

Η μια ώριμη θυσία 

είναι αγάπη

ίσως ένας έρωτας ξεχασμένος 

μέσα σ' αιώνες χαμένος

ιδανικός σε μια εποχή 

που οι αξίες ψάχνουν ενοχή.

Είναι αγάπη!!! 

Όταν τρέμω, όταν σ' αγγίζω, 

όταν την μέση σου στα χέρια μου ορίζω, 

βελούδινα φιλιά είναι στα μάτια

όταν τα χείλια σου κομμάτια 

από μια ψυχή που δρόμους ψάχνει. 

Άραγε είναι αγάπη
ή ψεύτικα αισθήματα; 
Μια πράξη ερωτική που δίνει 
στο μυαλό κάλπικη επιταγή.

Δεν είναι αυτό αληθινό 

αγάπη μου είναι αγάπη

όταν το χάδι μοιάζει με δάκρυ 

και λάμπει σαν διαμάντι 

λασπωμένο φτωχό

που πήρες να το πετάξεις 

σε μιαν άκρη. 

Έρωτα μου είναι αγάπη

όταν μια πόρτα ανοίγεις

και τρέμω στην αγκαλιά σου

έτσι λέω εγώ!!! 

                                                    ΠΟΙΗΤΗΣ  Σωτήρης  Σπηλιώτης

ΜΑΓΙΣΣΑ

                                                                                                                                      28/11/2014

Πετάς κοντά μου κάθε βράδυ μαγικά 

μες τα όνειρα μου απλά μα ερωτικά, 

σαν μια μάγισσα μου παίρνεις το μυαλό 

δεν είναι μόνο πάθος δεν είναι έρωτας 

μα είναι αγάπη το μυστικό μου σ' αγαπώ. 

Μες το  καλοκαίρι σ' είδα μια φορά 

να με κοιτάς με ζήλια  

η μια ελπίδα από μακρυά 

με στριφογύρισες σ' ένα ερωτικό χορό 

μέσα στο στήθος μου 

έβαλες ένα βέλος μαγικό. 

Εκεί που ήμουνα χαρούμενος εσύ,

εκεί που η στεναχώρια πάλευε πάλι ήσουν εσύ, 

όταν σκεφτόμουνα την γυναίκα ήσουν εσύ 

που με τα μάγια μου 'χες πάρει την ψυχή. 

Σε θέλω, πόθος μ' αρπάζει το κορμί

το πετάει στα πόδια σου να περπατάς μικρή 

κι όσο πιο σκληρά τα βήματα σου αυτά 

πότε με λιώνουν και πότε μου δίνουν ανάσα ξανά. 

Ξέρεις μάγισσα

όταν χαϊδεύω το δικό σου το κορμί

είναι σαν να 'γινα πάλι μικρό παιδί  

σ' έναν έρωτα που μαθαίνω πρώτη φορά,

σε μιαν αγάπη που μου χάρισε του κόσμου 

όλα τα παρθένα μαγικά σου μυστικά. 
   
                                                 ΠΟΙΗΣΗ    Σωτήρης  Σπηλιώτης

ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ...http://www.blurb.com/books/5921480

                                                                                                             26/11/2014

Ξεχασμένα χρυσάνθεμα 

μέσα στο Νοέμβρη

τριαντάφυλλα στο χρώμα σου 

στο χρώμα του έρωτα. 

Σκέψεις και μικρές φωτίτσες

περιμένουν μια Χριστουγεννιάτικη

πανδαισία αγάπης.

Αν κάποιες φορές 

τα χαμόγελα της ζωής

μας άφηναν ελεύθερους

δεν θα μας έπνιγαν 

τα τόσα ανεκπλήρωτα 

θέλω .

Μακρινές αισθήσεις 

με λούζουν πάλι μέσα σ' ένα πρωϊνό

που περιμένω να 'ρθεις κοντά μου

και 'σύ ακόμη το σκέφτεσαι,

σκέφτεσαι πως η νύχτα είναι κοντά.

Σε περιμένω...

                                                   ΠΟΙΗΤΗΣ  Σωτήρης  Σπηλιώτης

                                                               ΖΩΓΡΑΦΟΣ  NAZARENO  SAVARINO

Η ΚΟΛΑΣΗ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ...http://www.blurb.com/books/5921480

                                                                                                       25/11/2014

Προσπαθώ να κρατήσω 
μακρυά σου τα θέλω 

προσπαθώ να μην σου πω πόσο σ' αγαπώ 

προσπαθώ να μην κλάψω μπροστά σου 

για να μην νομίσεις ότι προσπαθώ. 

Μόνο να σου πω πως τα σωθικά μου 
καίγονται

και παγώνουν μακρυά σου οι σκέψεις μου
 ανεβαίνουν 

μέσα σε σπηλιές κρύβονται και τ' αισθήματα

μου ξεσκίζουν την καρδιά και την ψυχή  

χτυπώντας μ' αόρατες γροθιές το στήθος

και σφίγγοντας πολλά σκουριασμένα μυστικά 

απ' την υγρασία της σκέψης. 

Προσπαθώ λοιπόν όλα αυτά όταν είμαι 
μακρυά σου

να τα κρατάω για 'μένα αν τα χέρια μου 

είχαν την δύναμη ν' απαλύνουν τον πόνο

στο μυαλό και στο στήθος θα ‘παιρνα

 μαχαίρια 

να ξεσκίσω τα σωθικά μου. 

Δεν το πιστεύω ,

δεν μπορώ να πετάξω έτσι τόσα μαγικά 
φτερουγίσματα αγάπης τόσα μαγικά φτερά 
που μου χαϊδεύουν την σκέψη,

τόση χαρά όταν η επαφή μαζί σου 
γίνεται μαγικά αληθινή.

Τότε χαμογελάνε όλα, 

όλα είναι μια ευτυχισμένη νεράϊδα 

που με το ραβδί της με κάνει να ‘μαι 
ο πιο ευτυχισμένος άνδρας του κόσμου.

Δεν θα καταφέρω και ‘γώ έρωτα μου 

να σου δώσω ποτέ αυτά που αξίζεις 

όχι γιατί δεν μπορώ , μα γιατί 
δεν είμαι άξιος 
ν' αγαπώ ένα άγγελο σαν εσένα. 

Δεν θα καταφέρω αυτά όλα τα θέλω 

αυτά όλα τα μαγικά πετάγματα της λογικής 

να τα κάνω πραγματικότητα για 'σένα

αξίζεις τόσα πολλά θέλεις τόσο λίγα 

κι αυτά τα λίγα είναι ένα απέραντο 
βουνό λατρείας για 'μένα. 

Προσπαθώ να μην σε πληγώνω,

ν' αγκαλιάζω αυτό το κορμί το θεϊκό 

σαν την πιο απρόσιτη θεά των ουρανών 

και να σε βλέπω, να σ' ακούω να χαμογελάς 
και τότε να καταλαβαίνω ότι ο παράδεισος 
ήταν εκεί σκοτεινός όταν εγώ πέρασα νύχτα. 

Προσπαθώ να σου πω ότι μια θεά 
δεν είναι  μια στιγμή μια θεά 
ανήκει στο πάντα κι ότι όταν 
ο ιδανικός χρόνος 
μου αφήσει ένα περιθώριο στιγμής 
θα  γίνω και ‘γώ Θεός κοντά σου. 

Προσπαθώ να περνάω μαζί σου τις μέρες, 
τις κενές ώρες και να ‘μαι ευτυχισμένος 

μέσα σε μια κόλαση που  με τραβά πλέον

προς το σκοτάδι του πνεύματος. 

Σαν καταραμένος πόθος για το κορμί σου,
ποθώ τα χείλη σου,ποθώ τον έρωτα μαζί σου 
και δεν φοβάμαι να πληρώσω 

μ' αιωνία φυλακή στην κόλαση στους αιώνες. 

Θα περιμένω προσπαθώντας να 'μαι κοντά σου 

ξέροντας ότι όταν χαμογελώ, κλαίω

κι όταν σου λέω σ’ αγαπώ μια άνοιξη φωτίζει 
μέσα μου την αράχνη που με τραβά

προς τον ιστό της μαύρης νύχτας. 

Μπορώ ν' αναπνέω μόνο γιατί υπάρχεις

και μπορώ να ζητώ την κόλαση 

γιατί όλα τ’ άλλα δεν μπορούν να πληρώσουν 

την ευτυχία που νιώθω για 'σένα. 

Μην χαμογελάς ,

γιατί δεν μπορώ ν' αντέξω τόση ευτυχία, 

άσε μόνο την σκέψη μου να σε βιάζει

και το κορμί μου ν' αλέθει την ψυχή σου

μέσα σε μια ηδονή που χαρίζει

την κόλαση σ' έμενα...

                                               ΠΟΙΗΣΗ  Σωτήρης   Σπηλιώτης

                                         ΖΩΓΡΑΦΟΣ   ΕΥΑ ΚΟΥΣΤΕΡΗ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ...http://www.blurb.com/books/5921480

                                                           23/11/2014

Μπορεί να 'μαι 

ο τελευταίος άνθρωπος στην γη 

που αγαπώ

μπορεί να 'σαι το πιο ωραίο 

αγγελικό μου μυστικό,

μπορεί όμως κι ένας έρωτας

ψεύτικος  φθηνός ή όλα τ' αστέρια 
ή μονάχα ο ουρανός.

Μπορεί να μην κατόρθωσα 

ν' αλλάξω μια βραδιά 

ίσως η μοίρα να μ' αγκάλιασε σκληρά 

και ξεγελάστηκα, σ' άφησα γλυκά

γιατί σου είπα δεν αντέχει η καρδιά.

Είναι τα δάκρυα τόσα πολλά όσα τα όνειρα 

που για 'σένα ήταν ακριβά

για τον τελευταίο έρωτα πάνω στη γη 

μα εσύ μου 'λεγες

για της ψυχής την υποταγή. 

Έτσι πριγκίπισσα μου πήρα 

εγώ τις αλυσίδες τις βαριές

μαχαίρι η θλίψη μα σ' αφήνω σ' ότι θες 

ελπίζω ο άγγελος που σ' έφερε στην γη, 

να μ' αφήσει να πετάξω σε μιαν άλλη εποχή.

Μπορεί  να 'σαι ο τελευταίος άνθρωπος 

στη γη που αγαπώ

μπορεί και νά 'ναι το πιο πικρό
αγγελικό μου μυστικό, 

αυτό είναι ο έρωτας όταν πεθαίνεις σιωπηλά 

για της αγάπη σου τα μοιραία μυστικά. 

Άφησε χώρο στη ζωή και στην ψυχή 

να μην πληγώσεις ότι έχεις ερωτευτεί

μόνο σ' ένα δάκρυ που το στήθος 

σου αγκαλιάζει με αγωνία λες,

την αγάπησα τόσο πολύ το ξέρει

και μόνο αυτό σε νοιάζει. 

Αυτός είναι ο έρωτας...

                

                                        ΠΟΙΗΤΗΣ   Σωτήρης Σπηλιώτης

ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ

                                                                                                                                     21/11/2014

Νομίζουμε  ότι είμαστε δυνατοί

μα ένα αεράκι, μια σταγόνα νερό, 

μια σταγόνα έρωτας

μπορεί να μας νικήσει 

για πάντα... 
                                        
                                               Σωτήρης  Σπηλιώτης

                                                    ΖΩΓΡΑΦΟΣ      ΑΝΝΑ ΠΕΦΑΝΗ 

ΕΙΝΑΙ ΒΡΟΧΗ Ο ΕΡΩΤΑΣ....http://www.blurb.com/books/5921480

                                                                                                                            20/11/2014

Ίσως νομίζεις ότι ο έρωτας 

είναι βροχή ή χιόνι στην ζωή 

ή ένα παγερό πρωϊνό 

όπου τ' αισθήματα εδώ 

δεν έχουν θέση. 

Είπες υπάρχω εδώ μπορώ 

να σε κοιμίσω σαν μωρό

και να σου δώσω ένα ακόμη 

σου παιχνίδι. 

Το πιο πολύτιμο λοιπόν 

δεν είναι άλλων μενταγιόν

μα το δικό μου της καρδιάς 

χρυσό στολίδι. 

Άστα όλα μια στιγμή, 

ένα αιώνα μέχρι εκεί
να πορευτούνε

οι ζωές μας σ' ένα αστέρι 

ένα αστέρι μακρινό 

που 'χεις τα χέρια σου ακριβό 

και 'χει εκεί μέσα της ζωής 

μου την αλήθεια 

από έναν έρωτα ζητώ 

που χάνεται στο παρελθόν 

όλης της απελπισίας 

την πικρή συνήθεια. 

Δεν είναι ο έρωτας βροχή

ούτε καμιά θεϊκή γιορτή

να τον αγγίξουμε

σαν μια απλή συνήθεια .

Είναι κάτι το μαγικό 

απελπισία φονικό

είναι ο χρόνος ερωτικά

που μας παιδεύει
όταν θέλει να τυραννά 

ο διάολος με τα ξωτικά

ένα φτωχό στον έρωτα 

τον ρίχνει, τον κυριεύει. 

Αυτός ο αιχμάλωτος εδώ 

σήμερα είμαι μόνο 'γώ

και 'σύ ψελλίζεις΄: Κανε υπομονή
κι εγώ σε θέλω, σ αγαπώ!  

Μα η δική μου η ψυχή 

ματωμένη κλαίει και φεύγει. 

Ένα ακόμη μυστικό 

ερωτικό και μαγικό 

που δεν το βρήκε 

η αποψινή ημέρα 

έτσι θα ψάχνουμε μαζί 

μια ακόμη εποχή για την αλήθεια

ένα έρωτα που μας έκανε πέρα. 

Αν ήταν ο έρωτας βροχή 

ας ξεψυχούσα ένα πρωί, 

όταν ξεκίνησε να βρέχει 
στην καρδιά μου 
δεν ήταν μόνο φονικό 

ήταν το τέλος το πικρό

για την αγάπη σου

πριγκίπισσα μου...

                                     ΠΟΙΗΣΗ            Σωτήρης   Σπηλιώτης

ΕΣΥ ΤΙ ΛΕΣ..http://www.blurb.com/books/5921480

                                                                                                               19/11/2014

Μπορεί να 'ναι και πόνος

μπορεί να 'ναι πάθος, 

όταν σε κοιτάω στα μάτια 

μπορεί να 'ναι κι απόγνωση

όταν το κορμί σου είναι ακόμη παρθένο

ανεξερεύνητο για 'μένα. 

Μπορεί και να 'ναι λύτρωση του μυαλού

αν καταφέρω να μάθω 

όλα τα κρυφά σου στολίδια, 

να μετρήσω όλες τις γραμμές του κορμιού

να φιλήσω τις κρυφές παθιασμένες

σκέψεις σου και ν' αφήσω πάνω σου

χιλιάδες μικρά σημεία πόθου. 

Να μετράς τα φιλιά, να μετράς το πάθος

και ν' αφήνεσαι σ' ένα πραγματικό 

πηγάδι τρόμου αισθήσεων του μυαλού 

εκεί μέσα στα σκοτεινά 

να λυτρώνεις το κορμί 

απ' την φωτιά και να ξεδιψάς 

κάθε πόντο, με χιλιάδες σταγόνες ηδονής 

τα μεταξένια σου θέλω. 

Μπορεί να 'ναι  πόνος, μπορεί να 'ναι πάθος 

μπορεί κι απόγνωση,

όταν σε κοιτώ στα μάτια 

όμως μπορεί να 'ναι κι έρωτας.

Εσύ τι λες ...

                                             
                                                 ΠΟΙΗΣΗ  Σωτήρης    Σπηλιώτης

ΚΛΕΙΣΤΑ ΜΑΤΙΑ...http://www.blurb.com/books/5921480

                                                                                                                      18/11/2014

Μάτια κλειστά γεμάτα πάθος

ζεις μέσα σ' όνειρα του μυαλού 

καθώς τ' άρωμα του κορμιού 

παλεύει μέσα σ' ένα σύννεφο 

από ψέμματα κι αλήθειες.

Παλεύεις με τις αισθήσεις 

παραδομένη στην ηδονή

δώστε μου ότι έχετε 

απλά χαϊδέψτε πρόστυχα

αυτά που σας δίνω 

κατακτήστε με, γκρεμίστε 

τις αισθήσεις και σβήστε το ποτάμι 
της λάβας μέσα μου. 

Πνίγομαι, ξεχειλίζω, ονειρεύομαι, 

καλπάζω, δαμάζομαι 

και προσφέρομαι. 

Πάρτε την ευτυχία του πάθους 

πάρτε το κορμί μου

και ξαπλώστε κυρίαρχοι πάνω 

στις δαμασμένες αισθήσεις μου

απ' την θέληση 
και την ορμή του κορμιού μου. 

Μετά αφήστε με νεκρή εδώ 

με την ελπίδα ότι θα ξαναζήσω 

τις απόλυτες στιγμές που ονειρεύομαι

μέσα στην νύχτα της ζωής.

Πάρτε τη μέρα, αφήστε με

στο σκοτάδι του μυαλού

να ζω το ψέμα που δεν καταφέρατε 
να κάνετε αλήθεια, 
κλείνω τα μάτια... 

                                                       Σωτήρης  Σπηλιώτης

Σ ΑΓΑΠΗΣΕ-ΠΟΙΗΣΗ - POETRY ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ

Σ ΑΓΑΠΗΣΕ...http://www.blurb.com/books/5921480

                                                                                                                          15/11/2014

Έτσι νομίζω για 'σένα καρδιά μου

έτσι νομίζω ότι τα χέρια σου 
είναι μια φυλακή 

τα λόγια σου ένα ποτάμι χαράς 

κι τα μάτια σου φορτωμένα
 μ' ηλιαχτίδες. 

Αχ να μπορούσα να σε κρατούσα 

για πάντα στην αγκαλιά μου

να σ' είχα κρυμμένη, δεμένη στο χέρι 
σαν ένα δώρο ζωής .

Νομίζω η συντροφιά της νύχτας, 
η μοναξιά 

θα με γλυτώσουν απ' τα όνειρα

κι ο ύπνος θα με κάνει να ξεχάσω
 στην αληθινή ζωή. 

Αγναντεύω την εικόνα σου

κλειστά βλέφαρα, κλειστά όνειρα, 

απατηλές σκέψεις, πληγωμένες
 διωγμένες 

κι ο έρωτας παρα 'κεί ζητιάνος. 

Ζητά το δικό του κάδρο 

εκεί μέσα το μόνο αληθινό 

αυτό που 'σαι και 'σύ μέσα. 

Αλλιώς ναι αλλιώς το ευλογημένο κρύο 

ας αγκαλιάσει το κορμί μου για πάντα ,

μέσα στην θαλπωρή 
της Χριστουγεννιάτικης νύχτας

μες τα θολωμένα από το χιόνι φώτα, 

τα τελευταία φώτα ας ραγίσουν
 μέσα στην σκέψη 

κι ας με οδηγήσουν στο κρυφό 
θάνατο της ελπίδας .

Πόσο σ' αγαπώ,

γδέρνω τα όνειρα του έρωτα 

στα βράχια της θλίψης 

όταν με καλείς να μου πεις 
ότι μ' αγαπάς

κι ότι ο λάθος χρόνος μας χωρίζει.

Μέσα μου απελπισμένες φωνές 
καλούν την μοίρα 

και μιλούν για το παρελθόν 
και το μέλλον 

καλώντας τις νεράϊδες 
να δείξουν έλεος 

σ’ αυτή την ζωή να μου πάρουν 

την ανάσα 

όσο πιο γρήγορα μπορούν
 και να με ξυπνήσουν 

κοντά σου  στο παρελθόν ή στο μέλλον. 

Να ‘ξερες ότι η δύναμη σου, 

το κορμί σου 

τόσο ατσαλένιο τόσο σκληρό

μα και τόσο αγγελικά πλασμένο

μέσα στην αγκαλιά μου ξύπνησε 

την στοργή και την θλίψη μιας ακόμη ζωής.
Πιότερο να κοιμηθώ και να μην ξυπνήσω 

έρωτα μου, παρά να ζω δάκρυ δάκρυ 
αυτήν την συμφορά μου. 

Μακάρι να 'ταν τα ξενύχτια ατελείωτα 

και τα γράμματα λουλούδια 
να σε περιμένουν κάθε μέρα, 

μακάρι τα χρώματα του ήλιου και της σελήνης

να σου ζωγράφιζαν τον έρωτα, 

μακάρι να ξυπνούσα κοντά σου τα πρωϊνά 

και να 'βλεπα το δικό σου χαμόγελο δικό μου, 

τα δικά σου μάτια με τα μάτια μου

 και ν' άκουγα την θεϊκή σου φωνή

 να μου μιλάει για την αγάπη μας

προτού ο έρωτας μας τυλίξει 
μες σε σεντόνια του πάθους.

Μακάρι να μπορούσα να περάσω 
απ' τα σύννεφα μαζί σου

και να καλπάζω προς τα άστρα 
χωρίς όρια

μόνο ψάχνοντας το δηλητήριο 
του έρωτα  

να στο έδινα για να 'μουν σίγουρος 

ότι δεν θα μ’ αφήσεις ποτέ, 
δεν θα με ξεχάσεις ποτέ 

και να σε κάνω να θυμηθείς 

ότι αν κι αυτή την ζωή δεν σε γνώρισα 

δεν είναι αργά ακόμη και τώρα

γιατί μου χρωστάς τόσα πολλά 
απ' τις προηγούμενες ζωές .

Τα θέλω όλα τώρα καρδιά μου 
σ' αγαπώ 

Πόσα μαγεμένα παραμύθια να πω; 

Πόσα ποιήματα να γράψω για 'σένα;  

Πόσο να δαμάσω με την ψυχή μου 
την ζωή σου,

όταν ξενυχτώ μακριά σου 
κι όταν τα ερωτικά μου τραγούδια σκορπούν

μέσα στ' αστέρια της νύχτας, απελπισμένα; 

Μείνε κοντά μου,

μες τα μαγικά πρωϊνά για πάντα

κανε δική σου την λαβωμένη μου καρδιά 

και γιάτρεψε τα όνειρα που καίγονται
 μακρυά σου. 

Όλο το κορμί μου φωτιές που το καίνε 

παλεύει για να μην σ' αφήσει να πάρεις

την ζωή σου μακρυά. 

Να ξέρεις όταν δεν θα υπάρχω, 

το χαμόγελό σου θα με ξυπνά 
ανήσυχα από τον θάνατο

μες στα κρύα όνειρα και θα μου λέει  
σ' αγάπησε …

                                                    Σωτήρης  Σπηλιώτης

2014 ΤΟ ΨΩΜΙ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ

                                                                                                                                11/11/2014

Χαμηλά παράθυρα 

υπόγειες πόρτες συνομιλίες 

χαμένες στην υγρασία

καταστήματα από κάδους 

απορριμμάτων εξουσίες χαμένες 

προσδοκίες πουλημένες.

Όνειρα εξαφανισμένα προδομένα, 

μια πόλη που πεθαίνει στα πεζοδρόμια 

σαν να 'ναι πόρνη φτηνή. 

Γερασμένες μορφές εξαντλημένες,

υποψήφιες ζωές  για τον παράδεισο. 

Πίσω εξαφανισμένες γενιές

ρούχα απλωμένα στα πεζοδρόμια, 

φτύσε τα λόγια που δεν είχαν όρια 

κι αφήστε τους κλέφτες σιωπηλά

να διοικούν τα δικά μας τα παιδιά. 

Άραγε ποιοι ζουν στην πόλη αυτή 

ίσως άνθρωποι απ' την Αφρική 

μα όχι είναι οι ζωντανοί νεκροί 

που ψάχνουν στους κάδους

για ένα κομμάτι ψωμί .

                                          ΠΟΙΗΣΗ  Σωτήρης   Σπηλιώτης

                                              ΖΩΓΡΑΦΟΣ   ΜΑΡΙΑ ΒΙΛΙΩΤΗ