31/10/2014
Φεύγεις γιατί δεν έχεις
να δώσεις τίποτε άγγελε μου
φεύγεις κρυμμένη σαν πασχαλίτσα,
σαν πυγολαμπίδα που λάμπει
στα σκοτεινά μόνη.
Φοβάσαι ακριβώς τα ίδια,
αυτά που δεν έχεις ζήσει
αλλά ακούς γύρω.
Εσύ θα πικραθείς
όταν νοιώσεις τον πόνο,
την γεύση της μοναξιάς .
Ψάχνεις στον ορίζοντα
αυτό που δεν μπορείς
να διώξεις από μέσα σου
γιατί όλα τ' άλλα είναι
άλλων σκέψεις.
Εσύ έχεις μιαν άλλη λογική
που σε σπρώχνει σ' ένα βαθύ
πέρασμα της ψυχής σου
στην κόλαση μόνη.
Δεν το διαβαίνεις
και τα ραγίσματα ανοίγουν
τις πληγές σου.
Ακόμη πονάς , φωνάζεις
Ακόμη πονάς , φωνάζεις
δώστε μου τον παράδεισο τώρα
κι ας περιμένει η κόλαση
την ψυχή μου αύριο
και μ' αγκαλιάζεις ...
Σωτήρης Σπηλιώτης
Σωτήρης Σπηλιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου