2/6/2014
που κυκλοφορείς
με σχισμένα παντελόνια
αν κρυώνεις ή τι ποθείς
ανάμεσα σε κύματα
και δρόμους αντοχής.
Εσύ να τρέχεις και 'γώ να σταματώ
κάθε φορά να γράφω
και να συζητώ ν ονειρεύομαι
και 'σένα με πόθο να κοιτώ
στα μάτια τα μελιά
τα θέλω σου να βρω .
Πότε σ' ένα δρόμο με βροχή
και πότε σ' άλλο κόσμο
χωρίς καμία ενοχή,
είσαι εσύ μωρό μου
εξωπραγματική
ή έχεις ένα πόνο
που κλαίει στην ψυχή.
Έτσι τρέχεις όλο
σε νέα μαγαζιά
σε νέα μαγαζιά
και ψάχνεις τ' όνειρο σου
σε δύσκολα λεπτά
προσπαθώ να καταλάβω
γιατί χαμογελάς
κι όλο σ' ακολουθώ
όπου και να πας
όπου και να πας
έτσι τρέχω μαζί σου
σαν δικός σου εραστής
σαν άντρας και ιππότης
για εσένα επιφανής .
Προσπαθώ να καταλάβω
πόσες ζωές ζεις
μέσα σε μια μέρα
δική σου επιλογής
και χαμογελάω
όταν χαμογελάς
όταν σε βλέπω όλο
άλλους να κοιτάς.
Όπως καταλαβαίνεις
έχεις μια ακόμη ζωή
αυτή που μου χαρίζεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου