ΤΡΑΓΙΚΟ

                                                                       4/6/2014

Ορθάνοιχτα μάτια λυπημένα απορημένα
ξεχασμένα δάκρυα παγωμένα 

δυστυχισμένα

είναι η τραγική μοίρα των απογόνων μας

όταν μετά από πενήντα χρόνια 
μετά από έναν αιώνα

οι ξένοι από ανεπτυγμένες χώρες της Ασίας, 

της Αμερικής, της Ευρώπης, της Αφρικής

θα 'ρχονται στην πιο γραφική χώρα 
του κόσμου

για να μπορέσουν να δουν πως ήταν

στο παρελθόν οι πόλεις, τα χωριά, τα κράτη, 

λήθη λήθη στο μέλλον. 

Θα 'ρχονται από ένα μέλλον 
ίσως και τριών αιώνων μπροστά,

σ' ένα παρελθόν μιζέριας για να δουν ότι έχει 

απομείνει από ένα περήφανο ελληνικό λαό,

έναν αρχαίο λαό που συρρικνωμένος 

απ' την φτώχεια απ' την οικονομική εξαθλίωση

απ' τις πολιτικές ανθρώπων και κτηνών

θα 'χει χάσει κάθε δεσμό με την πραγματικότητα του μέλλοντος. 

Ένα καλό παράδειγμα για 'μάς τώρα θα 'ναι

να πάμε σ' ένα ζωολογικό κήπο .

Εκεί θα μπορέσουμε μέσα στους περιορισμένους χώρους

των ζώων να νοιώσουμε λίγο

απ' το μέλλον των απογόνων μας.
Τώρα...

Κοινωνικό μέρισμα, επίδομα ανεργίας, βοήθημα, κοινωνικά παντοπωλεία, συσσίτια στην εκκλησία,

ρούχα απ' την εκκλησία και από τους δήμους.

3.000.000 εκατομμύρια άνεργοι 

κάτω από το επίπεδο της φτώχειας,

δίκες μέσα στην βουλή, υπεξαιρέσεις μεγάλων οικονομικών ποσών,  σκάνδαλα οικονομικά, προδοσίες

έναντι του Κράτους και των πολιτών

και μια μειοψηφία συνεργάτες Ευρωπαίων 
εθνοκαπιταλιστών  να εξακολουθεί να κυβερνά

με μια μικρή μειοψηφία 20 %. 

Η Ελλάδα επιτέλους αιχμάλωτη 

για τους εχθρούς της προχωράει μέσα σ' ένα κλουβί 

τον δρόμο της αναρχίας της οπισθοδρόμησης

και της κατοχής. 

Η δημοκρατία μέσα στον πάγο παλεύει 

με κεντρώες κι αριστερές αγωνίες για ένα μέλλον 

που κι αυτό ορίζεται πίσω από λευκές σελίδες ιδεολογίας σαν άγνωστο…
Άυριο...

                                Σωτήρης   Σπηλιώτης

                                                εργο    ΔΗΜΗΤΡΑ ΗΛΙΟΥ