Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2014

ΖΕΙΣ....http://www.blurb.com/books/5921480

                                                               30/09/2014


Ζεις στον παράδεισο
δίπλα στην γαλάζια αλμύρα
της θάλασσας
με τους ανέμους να σε χαϊδεύουν
και λες ότι είσαι ανήμπορη
είσαι θεά. 
Να 'ξερες ο ήλιος είναι δυνατός
γιατί εσένα βλέπει
κι είναι χρυσός 
γιατί σε 'χει παρέα
κάθε πρωί.  
Να 'ξέρες μόνο την δύναμη σου
όταν τ' αστέρια ξενυχτάνε 
κοντά στ' όνειρα σου
και στα μαγικά βότανα 
που 'χει η καρδιά σου 
μας φυλάνε...
Να 'ξερες ότι πάντα εγώ 
θά 'μαι εκεί κοντά σου 
και θα καρτερώ απ' τον ουρανό 
της γης
πάντα μήνυμα σου... 

                                                                    ΠΟΙΗΣΗ  Σωτήρης  Σπηλιώτης

                                                           ΖΩΓΡΑΦΟΣ  ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΑΠΠΑ

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014

ΝΕΡΑΙΔΑ....http://www.blurb.com/books/5921480

                                                                   28/09/2014

Αν σου λεγα νεράϊδα

ότι σήμερα ξενύχτησα κοντά 
στα όνειρα σου
κοντά στο κορμί σου
που τυλίγονταν σαν ένα δαχτυλίδι 
σφιχτό επάνω μου.
Άγγιζα το κορμί σου με τα δάχτυλα 
αφήνοντας να σπαρταράνε 
τα κύτταρα σου 
χιλιάδες αναπνοές άφησα επάνω σου 
θυσία σ' αυτήν την νύχτα για 'σένα 
ήταν μοναδικές αναπνοές λατρείας. 
Σκεφτόμουν όσο αναπνέω κοντά σου
θα 'μαι ο πιο ευτυχισμένος
άνθρωπος που ζει. 

                                    ΠΟΙΗΣΗ  Σωτήρης   Σπηλιώτης

                                                              ΖΩΓΡΑΦΟΣ   ΜΑΡΙΑ ΓΚΕΡΤΣΟΥ

ΣΕ ΘΕΛΩ-ΠΟΙΗΣΗ - ΠΟΙΗΣΗ - POETRY ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ

Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2014

ΣΕ ΘΕΛΩ....http://www.blurb.com/books/5921480

                                   24/09/2014

Σε θέλω

θα θελα να 'ταν
τα δικά σου μάτια αυτά 
το δικό σου κορμί
να νοιώθω την ηδονή
να ξεχύνεται να προσφέρει
στην γυναίκα μέσα σου.
Θα 'θελα να 'μουν ο κατακτητής
κάθε κυττάρου 
και να χαϊδεύω ότι φιλιέται,
να σε φιλάω καθώς λεπτά ανατριχιάσματα
σε κατακτούν μαζί με τα παθιασμένα μου χείλη. 
Να ταξιδεύουν τα δάχτυλα μου 
στην κοιλιά και στο στήθος
σ' όλο το σώμα σου
και να χαμογελάς πονηρά 
ν' αφήνεσαι, να παθιάζεσαι,
να πονάς, να κλαις και να φωνάζεις
κι άλλο, κι άλλο. 
Μές στα κόκκινα σεντόνια 
να χάνεις την λευκή σου σκέψη
κι όλα τα κρυφά σου σημάδια 
απ'  την άλλη φορά
να γίνονται πάλι δικά μου.
Να λες ναι, 
δεν είναι πρόστυχος ο έρωτας 
είμαι τόσο ερωτευμένη που ο πόθος
ξεπερνά με πάθος το κορμί μου
όταν μπορώ και σε σκέφτομαι
να περνάς μέσα στο αίμα μου, 
όταν με πηγαίνεις σ' ένα παράδεισο
μέσα από μια κόλαση συναισθημάτων 
κι ηδονής.
Παραδομένη να μου λες
άφησε το κορμί μου
εδώ κάτω στην γη να σε περιμένει
και πέταξε μαζί μου στην φωτιά, 
σε θέλω...

                                  ΠΟΙΗΣΗ Σωτήρης  Σπηλιώτης

                                                               ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΑΠΠΑ



Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014

ΜΑΝΑ....http://www.blurb.com/books/5921480


                                                                    23/09/2014

Το πιο εύκολο μάνα 
ήταν να σου πω ψέματα 
την αλήθεια
κι αλήθεια τα ψέματα .
Μόνο ο φόβος μην καταλάβεις 
χαρά μου ότι την δική σου 
ειλικρίνεια εγώ δεν μπορούσα 
να σου την χαλάσω ήταν  όνειρο
στα χρόνια σου. 
Έστω και έτσι 
μ' έπνιγε η αγωνία 
μόνο έτσι η στοργή σου 
και τα χάδια σου μόνο έτσι 
τ' αληθινό σου χαμόγελο, 
το πονεμένο δεν προδόθηκε ποτέ. 
Όταν τα μάτια σου χαμήλωναν
και συμφωνούσες για τα ίδια
τ' άγνωστα κρυμμένα απ' τα χρόνια  
τότε η ψυχή μου χαλάρωνε
και κούρνιαζε σαν πουλί κοντά σου... 
Μάνα μου...

                         ΠΟΙΗΣΗ Σωτήρης  Σπηλιώτης

                                       ΖΩΓΡΑΦΟΣ    ΣΟΦΙΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2014

ΤΑ ΕΥΓΕΝΙΚΑ ΣΟΥ ΜΑΤΙΑ ....http://www.blurb.com/books/5921480

                                                                       20/09/2014

Τα ευγενικά σου μάτια 
σε κρυφά όνειρα 
σε ταξιδεύουν
με την χαρά της ζωής. 
Αφού αισθάνεσαι τόσο ευτυχισμένη 
τόσο γεμάτη 
και δεν σου λείπει τίποτε 
να ξέρεις ότι αυτά τα λίγα 
που 'χεις στη ζωή είναι πολλά.
Είναι εργοστάσιο η καρδιά σου
και τα μάτια σου, α τα μάτια σου
τόσο ευγενικά.  
Όμως είναι τόσο λίγο 
ένα εργοστάσιο για έναν ποιητή
δεν έχει λόγια για ευτυχισμένους
για ολοκληρωμένες γυναίκες 
και για πλούσια ταξίδια
έχει λόγια μόνο για πάθη, 
για έρωτες,
για δυστυχία και για πριγκίπισσες.
Μόνο η ευγενική σου ματιά 
μου χτυπά την πόρτα του μυαλού
και αυτή ανοίγει  σε 'σένα 
ίσως και η φυγή απ' τους εφιάλτες 
να μου δίνει κουράγιο
αν και σαν νερό σε κρύσταλλο 
η σκέψη σου ρουφά όλο τ' απόσταγμα
της ψυχή σου.  
Ναι τελικά τα ευγενικά σου μάτια, 
η καθαρή σου σκέψη  
και τα χαμένα σου όνειρα
αξίζουν πριγκίπισσα μου. 
Μια φυγή απ' τους εφιάλτες
που δεν μπορείς να δεις,
έτσι ο χορός της φωτιάς
ξεπερνά την μελωδία της μοναξιάς
μέσα σου. 

                                   ΠΟΙΗΤΗΣ  Σωτήρης  Σπηλιώτης

                                                                ΖΩΓΡΑΦΟΣ   ΛΙΝΑ ΔΕΛΗΟΛΑΝΗ

Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2014

ΠΑΡΕ ΜΕ....http://www.blurb.com/books/5921480

      19/09/2014

Σ' έχω νοιώσει 
σ' έχω μελετήσει
σε ξέρω, ξέρω κάθε κύτταρο σου
σαν να ζούμε χρόνια μαζί.
Ξέρω ακριβώς πως είσαι, 
πολλές φορές βλέπω τα μάτια σου
παραδομένα, 
είναι μια εικόνα ζωής ή θανάτου.
Σαν να 'σαι βαθιά μέσα μου
και να 'χεις παραδοθεί
πάρε με κι άλλο
μείνε εκεί και κοίτα με δεν κουνιέμαι. 
Τα μάτια μου σε κοιτάζουν
διάπλατα, ανήμπορα,
αφήνοντας μέσα μου να εκραγεί
θάνατος κι ηδονή ο κόσμος όλος.
Κανε με δική σου 
κι άλλο, πρόστυχα 
το δέρμα μου καίγεται,
το κορμί μου διαλύεται
και το πάθος μου για 'σένα 
έρωτα μου πλημμυρίζει τον κόσμο.
Πάρε με, πάρε με σε θέλω
κι άλλο.

                                  Σωτήρης  Σπηλιώτης





Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014

ΣΕ ΧΑΝΩ ....http://www.blurb.com/books/5921480

                                                                            18/09/2014

Τι βόλτα να κάνω 

μαζί σου ρωτάω 
δεν θέλω απαντήσεις 
γιατί δεν μπορώ.
Δεν έχω τις λύσεις 
τρομάζω στην σκέψη
η βροχή με πλακώνει
σ' ένα άγνωστο σταθμό.
Ναι, τι ειρωνεία βρέχει
σε σκέφτομαι πάλι 
ήταν έρωτας κλαίω
και πάλι χαμογελώ.
Τι βόλτα να κάνω, 
αιχμάλωτος είμαι
χωρίς ένα τραίνο 
να περνάει από 'δώ.
Νυχτώνει σε χάνω 
τα μάτια είναι λίγα 
να σε ψάξουν στον κόσμο 
από δάκρυα δεν μπορώ να δω.
Τι θλίψη, τι έρωτας 
τι πάθος χαμένο
να σε θέλω κι όμως 
να μην σ' έχω εγώ .

                                 ΠΟΙΗΣΗ   Σωτήρης  Σπηλιώτης

                                                           ΖΩΓΡΑΦΟΣ    ΑΝΝΑ ΠΕΦΑΝΗ

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2014

Ο ΚΕΝΤΕΑΣ

                                                                            16/09/2014

Μου είπε ένας φίλος 
ότι γράφω ερωτικά
ποτίζω με υγρασία,
με θλίψη τα χαρτιά.
Του λείπουν τ' αστεία 
ανέκδοτα καυτά 
χαμόγελα και χάδια 
κι όνειρα απλά. 
Να ξέρες φίλε Κεντέα
πόσα έχω στο μυαλό, 
σαν σύρματα οι σκέψεις 
τρυπάνε ένα σωρό.
Της λύπης της ψυχής μου 
και των ματιών η φωτιά
είναι φωτογραφίες 
που βγαίνουν μοναχέ
όταν η λάμψη αγγίζει 
στροφές διαδρομές.
Ε ναι λοιπόν δικέ μου
λαϊκέ τραγουδιστή
η ζωή μας είναι αστεία 
αλλά η όπερα αυτή
εσένα περιμένει 
να διώξεις τα πουλιά
μ' αυτή την μαγική σου 
κι όμορφη λαλιά. 
Ε ναι λοιπόν βρε φίλε 
ταπεινέ ταξιδευτή
να ξέρεις ότι η λύπη  
που βγάζω στο χαρτί
είναι ίσως γιατί το δένδρο 
που είπα να σε βρω 
το 'χα εγώ για 'μένα 
κρυφό μου μυστικό ...

                                             ΠΟΙΗΣΗ   Σωτήρης Σπηλιώτης

                                              ΖΩΓΡΑΦΟΣ   ΣΟΦΙΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ




Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014

ΣΜΥΡΝΗ

                                                            15/09/2014

Πόλη των δακρύων 

του αποχωρισμού  
των κατεστραμμένων
τα ματωμένα σου χώματα 
τ' ακριβά σου αρώματα
τυλιγμένα σε νεκρά κορμιά 
αναστέλλουν στ' αύριο τις ελπίδες.
Μόνο μακρυά σου
τι θλίψη τι πόνος 
και στις έξι το ραντεβού 
μου ψιθυρίζει χαρά. 
Μου ψιθυρίζει φύγε, φύγε τώρα 
δεν συγχωρούν οι πεθαμένοι
φύγε μην πέσεις στα σκυλιά 
τι κι αν αγαπάς την ζωή. 
Εδώ ο θάνατος παραμονεύει
κι αυτοί που χορεύουν 
δεν είναι ζωντανοί
είναι οι απόγονοι των διαβόλων.
Πόλη των δακρύων, 
πόλη του αποχωρισμού, 
των κατεστραμμένων. 
Τα ματωμένα σου χώματα 
ξυπνούν τον πόνο
και δάκρυα απόγνωσης 
ποτίζουν τη γη
όταν ανταμώνουμε αγαπημένοι. 

                                Σωτήρης Σπηλιώτης




Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2014

Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2014

ΣΜΥΡΝΗ ΘΑΝΑΤΟΥ

                                                                                 12/09/2014

Το μαύρο στα κύματα 
το μαύρο στη βόλτα 
το χαμόγελο και μια υποψία 
μήπως δω την ιστορία 
να ζωντανεύει.  
Τους θρύλους να γίνονται εικόνες
και 'κείνο το θλιμμένο ηλιοβασίλεμα 
με τα καταραμένα κύματα
μήπως μου φέρει τα απομεινάρια 
του παρελθόντος στα μάτια μου. 
Πίσω από μια ακριβή ποιότητα 
μια ακριβή θυσία από ζωές 
από θλίψη από μαρτύρια
καταραμένη πόλη. 
Τα φαντάσματα σε στοιχειώνουν 
και τα κλάματα των πνιγμένων παιδιών
φρίκη η θάλασσα σου μελανή 
απ' τον θάνατο και το αίμα
των ανθρώπων. 
Κλεμμένες θυσίες 
σε βυζαίνουν οι άπιστοι 
βυζαίνουν την ιστορία
που τους παρέδωσαν οι σύμμαχοι
Σμύρνη του θανάτου. 

                                                                      Σωτήρης  Σπηλιώτης

                                        

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2014

ΑΓΓΕΛΩΝ ΧΑΔΙ

                                                                         11/09/2014


Υπάρχει κάτι
μεγαλύτερο από αγάπη
ένα συναίσθημα 
πιο πάνω από ζωή
που ίσως τύχη 
ή και μια αυταπάτη 
μας το προσφέρει
σε μια όμορφη στιγμή.
Θα 'λεγα είναι 
μια απλή συνωμοσία
είναι η ουσία, ένα πάθος 
φανερό,έχει ουσία ν' αγαπάς
χωρίς να λες ποτέ την λέξη
σ' αγαπώ. 
Μπορεί να ζήσεις μια ακόμα εμπειρία,
ένα ταξίδι, ένα έρωτα τρελό
μα τελικά μια είναι η ουσία
όταν αισθάνεσαι 
αυτό που θέλω να σου πω.
Υπάρχει κάτι 
μεγαλύτερο από αγάπη 
αγγέλων χάδι, 
το ονόμασα εγώ.

                                  Σωτήρης    Σπηλιώτης




Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

Ο δρόμος των ερωτευμένων

              10/09/2014


Στα παιχνιδίσματα της γης 
συναντηθήκαμε
σ' ηλιοβασιλέματα ζωής 
μαζί βρεθήκαμε. 
Τώρα ο χρόνος κυνηγάει 
να βρει τ' αύριο
πότε στην Σμύρνη 
πότε στην Πόλη
μέσα από κλειστό παράθυρο
ή σ' ένα βρώμικο παράδεισο.
Μπορεί να ήσουν η βροχή 
ή ένα άγαλμα 
μπορεί να ήσουν η ψυχή 
που η τελευταία αναπνοή 
στην καταστροφή
την αγάπη έκλαιγε μες σ' ένα παρανάλωμα.
Εκεί το τέλος την αγάπη έπαιρνε 
σ' ενός αιώνα ένα ταξίδι
στης καταστροφής 
ένα κατάστρωμα. 
Τώρα σε βρίσκω σαν ένα πουλί 
ή μια νεράιδα 
ελεύθερη χωρίς μια σκέψη
που μπορεί να κλέψει 
την χαρά σου μ'  άλλονε.
Τώρα όλα αυτά τα δαχτυλίδια σου
σε κάνουνε θεά καθώς αναζητάς 
όλα τα χαμένα στολίδια σου
στο ραντεβού  πριν απ´ τον θάνατο
έκλαιγες αγάπη μου και μ' έκανες αθάνατο. 
Τώρα γυρνώ κοντά σου στης Σμύρνης 
τα χαράματα 
εκεί που οι άγγελοι μας φυλάνε 
αιώνια από της γης τα δράματα. 
Σε φιλώ γλυκά στο στόμα 
με μια αγκαλιά στο σώμα 
όλο στοργή κι απόγνωση 
ίσως δεν ήσουν εσύ που μ' έκλεψαν 
στο φως μες σε μια κόλαση.
Δεν ξεπερνώ ποτέ εσένα και τα μάτια σου 
καθώς ζητώ να βρω τα χαμένα τα κομμάτια σου
εδώ στης Σμύρνης το κακό συναντηθήκαμε
και με λυγμούς δάκρυα στα μάτια ξανά χαθήκαμε. 
Προτιμώ μες την ζωή να κυλιέμαι σε μιαν άβυσσο 
που κάθε αιώνα για ένα λεπτό θα με πάει στον παράδεισο.
Όλο σε χάνω κι όλο κλαις για τα δαχτυλίδια σου
αυτά που σου 'χω κρυμμένα στ' ουρανού 
κρυφά στολίδια σου.
Σ' αγαπάω κι όλο λες
ίσως αύριο να 'μαστε όπως χθες.
Στα παιχνιδίσματα της γης
συναντηθήκαμε
σ' ηλιοβασιλέματα ζωής 
μαζί βρεθήκαμε...

                                Σωτήρης  Σπηλιώτης



Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2014

ΠΟΙΗΤΗΣ

                                                                      3/9/2014

Είναι ο καιρός
ξέρεις εσύ
είναι αυτή η θαμπάδα της μέρας, 
αυτά τα ήσυχα πρωϊνά, 
η αδύνατη λιακάδα
και καμιά στάλα στο μέτωπο. 
Αχ εσύ ξέρεις 
ότι όλα αλλάζουν σιγά σιγά 
είναι τελικά ο ήλιος ελευθερία 
είναι αυτό που μας πασπαλάει
με ζάχαρη κι έρωτα τις μέρες
ή μήπως και τώρα 
θα έχουμε τις ευκαιρίες
να δούμε μέσα από τα τζάμια της βροχής 
μέσα από τα χιόνια
εσύ ξέρεις. 
Κάτι συρματόσχοινα με κάνουν 
να θέλω να φύγω
νομίζω ότι θα δέσουν τις μέρες 
θα μικρύνουν τ' απογευματινά
και θα κλέψουν όλες τις Ανατολές του ήλιου. 
Ναι θέλω να φύγω σου λέω 
και 'σύ μου λες ότι ξέρεις 
συνεχίζω όμως να παλεύω με τις ελπίδες
θα μου παγώσει τ' αύριο το κορμί, 
θα χάσω την ζεστασιά της μέρας
και μια θλίψη θα με πηγαίνει 
Ανατολή, Δύση, Ανατολή, Δύση,
τόσο γρήγορα. 
Εσύ ξέρεις και 'γώ σου λέω 
και σπάω τα συρματόσχοινα και φεύγω 
κυνηγώντας το καλοκαίρι 
ξέροντας ότι  θα σπρώξω 
λίγο τον χειμώνα πιο πίσω
εσύ ξέρεις και χαμογελάς
ναι το ίδιο θα έκανες και ΄σύ 
αν ήσουν ποιητής ...
        
                  Σωτήρης  Σπηλιώτης



Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2014

ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ


ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ


ΚΑΤΩ ΑΠ' ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ

                                                           1/9/2014

Εσύ κλαις
κάτω απ' τα αστέρια
του καλοκαιριού
κοιτώντας πόσο λαμπερή 
μπορεί να είναι μια αγάπη. 
Καρφιτσωμένη εκεί ψηλά
μας παίζει η ζωή 
σαν απογευματινό παιχνίδι, 
σαν ιδρώτας της ψυχής. 
Αόρατος είναι...
Τα παλιά αυτά που μας κλέβουν 
απ' τα όνειρα το αύριο
και μας πάνε πίσω εκεί
στα καλοκαιριάτικα βραδινά 
κάτω απ' τα αστέρια
που μας κάνουν να θέλουμε 
να πάει πίσω όλη η ζωή... 

                              ΠΟΙΗΣΗ   Σωτήρης  Σπηλιώτης

                                                  Ζωγράφος    ΦΩΤΕΙΝΗ  ΠΑΠΠΑ 

ΤΟΣΟ ΙΔΙΑ

ΤΟΣΟ ΙΔΙΑ     30.12.2014 Είσαι η γυναίκα  των περασμένων,  τόσο ίδια τόσο μοναδική τόσο ατέλειωτα ερωτική  και αγαπάς, ότι χάν...