ΑΝΑΤΟΛΗ

                                                                                  18/8/2014

Το ταξίδι μου, τα μάτια σου

κι ο Βόσπορος

αγκαλιά μες σ' ένα πλήθος

αδιάφορα χαμένο. 

Μες στα κύματα 

εχτές αγνάντευα κι ηρέμησα, 

στα μέρη μου, που δεν αλλάζουν

οι πολίτες σου με 'μενα. 

Είναι παράπονο, 

είναι ανάσα άγρια, 

είναι το πάθος

κι η σκέψη μου σ' εσένα. 

Σαν ένα στολίδι 

από πέτρες αψεγάδιαστες

σ' ενός ονείρου 

τα νερά τα αγριεμένα .

Πόσο ζηλεύω τις μακρινές 

τις περιπέτειες

που τώρα το σώμα μου 

μπορεί να κατακτήσει.

Με τρόμο σκέφτομαι

όταν θα γίνω ανήμπορος

πως θα 'ρχομαι στα πόδια σου Ανατολή, 

η αναπνοή μου να γεμίσει.

Στην ξένη Δύση μετανάστης ή εξόριστος

πάντα θα ΄μαι ένας ερωτευμένος

γι' αυτά τα μάτια που με κατακτήσανε 

και τώρα είμαι ένας δυστυχισμένος.

                                    Σωτήρης Σπηλιώτης

                                                                 ΦΙΛΗ  ΣΜΥΡΝΙΑ