19/01/2014
Ναι, εγώ φταίω.
Αν μπορούσα προχθές
να διαλύσω τον κόσμο,
για να σε δω να χαμογελάς
έστω για λίγο, θα το΄ κανα.
Μ΄ ένα πανί να σκούπιζα τα σύννεφα,
να 'διώχνα το χθες,
το παρελθόν, τα σκοτάδια,
αν μπορούσα.
Μέσα σε στροφές
ν΄ άλλαζα το δρόμο
όταν εσύ δεν μπορούσες...
Όμως είμαστε τόσο μικροί ,
τόσο αδύναμοι
μόνο οι πόνοι μας κυριεύουν...
Μόνο η θλίψη!!!
Κι αγναντεύουμε τον ήλιο
πίσω από τον θάνατο,
αγναντεύουμε τη ζωή,
σα να χρωστάμε στον έμπορο
τα πρωϊνά μας ξυπνήματα,
του μυαλού διλήμματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου