25/02/2014
το μασκάρεμα κι ακόμη
οι τελευταίες μου
ανάσες με ποτίζουν
με βρώμικο αγέρα,
με βρώμικο αίμα.
Έτσι κάθε νέο ξημέρωμα
κοιτάζω δίπλα μου
κι όσο λιγότεροι είναι
στην πορεία μου,
τόσο αισθάνομαι
πιο ασφαλής.
Περπατάω μαζί σου
ξέροντας
ότι η ελπίδα ανασαίνει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου