ΕΓΏ ΕΊΜΑΙ ΠΆΝΤΑ ΕΔΏ

                             22/02/2014

Πόσα χαμόγελα γλυκά 

ξεχνάμε στο στρατί

μίας συνέχεια κακής 

και δύστροπης ζωής. 

Ξεχνάμε, θέλουμε, γιατί 

μπορούμε δυστυχώς

να τ΄αποβάλουμε και 'μείς 

να γίνουμε αρχηγοί  

και να κατατάξουμε στην γη 

εκεί που είναι ο λαός

και να χλευάζουμε ειρωνικά 

εγώ είμαι πάντα εδώ.

Που; 

Που 'σουν άραγε 

όταν έτσι ξαφνικά 

δίνεις θανάτους στην ζωή  

πείνα και συμφορά; 

Που 'σουν άραγε;

Με πόσο μυαλό ζητάς

μια εξουσία της χαράς να κάνεις 

απόγνωσης κακιάς;

Εγώ είμαι πάντα εδώ 

όταν δεν συνωμοτώ, 

εγώ είμαι πάντα εδώ 

όταν σε ταξίδια δεν πετώ.

Εγώ είμαι εδώ

όταν έχω κρύψει τα λεφτά  

σε ξένες τράπεζες μακρυά. 

Είναι ειρωνεία κι απορώ 

αν υπάρχουν φυλακές 

για τέτοια προδοσία  

ή μόνο θάνατος για τέτοια εξουσία. 

Γειά σου Μανώλη, Στράτο, 

εσείς αγωνιστές  

που στα μικρά χαμόγελα 

βρήκατε  τις αρχές 

που σας γέμισαν μια ζωή 

μόνο με ιδανικά ,

με αγώνες και ψηλές για την πατρίδα

άφταστες  στιγμές.

Ο λαός είναι για την πατρίδα  

εδώ σ' αυτά τα ιερά χώματα. 

Οι άλλοι οι προδότες

κι οι κλέφτες είναι γι' αλλού 

και σας ξέρουμε,

δεν σας ξεχάσαμε.

Πόσα χαμόγελα γλυκά 

ξεχνάμε στο στρατί 

μιας συνέχεια κακής  

και δύστροπης ζωής...

                               Σωτήρης   Σπηλιώτης