ΠΟΙΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

15/02/2014

Ποιος έρωτας

μας αγναντεύει στοχεύοντας 

ίσως για ακόμη μια φορά

την πληγωμένη καρδιά;

Σαδιστής έρωτας που περνά 

μέσα από δεμένα κλαδιά, 

από σκέψεις, από χέρια 

και βλέμματα σ' αλυσίδες

τ' ασημένια αόρατα βέλη του.

Ποιος έρωτας μας φυλάει 

από ψέματα

κι από χαμένες υποσχέσεις

μέσα σε πηγάδια του νου 

και σε στοές γκρεμισμένες;

Δεν θα μιλήσεις γι΄ αγάπη, 

αν δεν πιστεύεις σ΄ αυτή 

αν δε ψιθύρισες γλυκά

σ’ αγαπώ ένα πρωϊνό

ή μια μαγευτική βραδιά με πανσέληνο... 

Αν δεν ένιωσες μάγισσες και νεράϊδες 

να σου κάνουν παρέα την νύχτα, 

αν δεν ένιωσες αγωνιά 

να σου καίει την ψυχή.

Θα 'ρθεις αύριο

έτσι, μόνο για να σε δω

έτσι, για να σ' αγγίξω. 

Θα 'ρθεις... 

Και τι άρωμα θα φοράς; 

Θα μ’ αφήσεις να φιλήσω 

τα χείλη σου, το λαιμό σου; 

Θα μ’ αφήσεις ν' αγκαλιάσω 

το κορμί σου 

και να σου πω πόσο σε θέλω, 

πόσο σε σκέφτομαι; 

Πόσες πόρτες ανοίγω 

μέσα στην σκέψη εκεί σε μια μεριά 

του μυαλού για 'σένα... 

Πόση φωτιά; 

Πόση εξάντληση και τι μαγικές νύχτιες,

χάνονται όταν σκέφτομαι 

ότι μπορεί να σε χάσω;

Όταν τα ξεχασμένα παράθυρα κλείνουν 

οι ορτανσίες μαραίνονται

και τα γιασεμιά σταματούν να ευωδιάζουν. 

Τότε λέω ποιος έρωτας; 

Ένας άλλος, ίσως όχι εσύ 

μα δεν θα 'ναι το ίδιο δυνατός 

θα ‘χει αφήσει κάτι 

από την ορμή του στο παρελθόν

σαν ένα λιβάδι με κόκκινα τριαντάφυλλα 

κι άσπρα γιασεμιά που ευωδιάζει,

είναι ο έρωτας.

Περπατάμε πάνω του σαν 

άγγελοι και νεράϊδες 

και κάνουμε την ζωή παιχνίδι 

μέσα σε πάθη και πόθο.

Μα είναι ευτυχισμένες οι καρδιές

που δεν ρωτάνε ποιος έρωτας, 

οι καρδιές που ξέρουν 
που μπόρεσαν να τον ζήσουν

έστω και μια φορά …

                                 Σωτήρης   Σπηλιώτης

                                              εργο    ΑΝΝΑ  ΔΗΜΑΚΗ