ΜΕΛΙΝΑ

13/04/2014

Μελίνα 

Πόσες ελπίδες χαμένες

 κατεστραμμένες κυριευμένες,

απ ΄κομμάτια παλάτια τοπ  καπί 

απ  έρωτες διαμάντια στην ανατολή. 

Από παιδικά χαμόγελα 

και απελπισίας φωνές,

 Στέλλα  ενώθηκαν

πόσες κακές νοοτροπίες, 

άπιστοι θωμάδες  Έλληνες πολιτικοί 

 δεν σε πίστεψαν.

Εσύ τα πίστευες όμως 

πίστευες για μια άλλη Ελλάδα, 

πίστευες στην τέχνη στο θέατρο 

στον πολιτισμό και σε μάγευε, 

 ο Λαζόπουλος ο θεατρίνος 

ο μουσικός ο ηθοποιός 

σε μάγευε, 

η εικόνα σου στο πανί 

ήσουν η τσιγγάνα η βασίλισσα

η ερωμένη  η μητέρα.

Με τον Ανδρέα στην πολιτική, 

μαζί τον Μίκη Θεοδωράκη  μανο Χατζηδάκη 

στη μουσική. 

Χαμογελαστή με  τον μανο Κατράκη 

και με τον ζυλ το καλύτερο παιδί .  

Ω πόσο θεά ήσουν 

περπατούσες χόρευες και γδυνόσουν 

λες και ήταν για εσένα, 

η τελευταία στιγμή στην ζωή 

που ποτέ δεν ερχόταν .

Στο παρελθόν και στο μέλλον 

είχες για όλα αυτά, 

μια μεγάλη αγκαλιά ερωτική 

και μια παιδική ψυχή 

για να τα σπρώξει  μέσα στην καρδιά μας. 

Τα μάτια σου οράματα 

πρασινογάλαζες αγκάλες του ουρανού, 

μας έφερναν σε θαύματα 

και αγγελικές προσμονές ,

για αρχαία και μυθικές  ιστορίες ελληνικές.

Μας ταξίδευαν έτσι όπως εσύ 

μόνο ήξερες να μας πηγαίνεις 

από τον Πειραιά στην πόλη, 

και από εκεί στο Παρίσι ,

και από εκεί  σ όλη την Ευρώπη 

και μας έκανες κοσμοπολίτες. 

Κυριεύαμαι όλη την Αμερική

 και είχαμε την πατρίδα μας,

 ψηλά κοντά σου άγγελε μας, 

στα ουράνια κοντά στα αστέρια 

στον παράδεισο,

από εκεί που ήρθες .

                                Σωτήρης   Σπηλιώτης

                                                    εργο        ANGELA