ΧΑΘΗΚΑΝ ΟΙ ΕΛΠΙΔΕΣ

    03/04/2014

Χάθηκαν οι ελπίδες

Ξεθώριασαν οι χαμένες 

ελπίδες,

περίμεναν πάντα τα δικά σου 

φιλιά την αγάπη σου.

Χάσανε την δύναμη  στις στροφές

του χρόνου,

έδιωξαν τα αστέρια από του ουρανού 

την αγκαλιά.

Τώρα μια μια σβήνουν πέφτοντας 

στη γη,

άλλες  απότομα με κραυγές  μέσα 

στη σιωπή,

και μερικές ανοίγοντας τα φτερά

για τελευταία φορά.

Όλες σκέφτονται εσένα

μερικές χαμογελούν,

για τα όνειρα που έκαναν

όταν από κει ψηλά έβλεπαν...

Πόσο με αγαπούσες κάποτε,

πόσο τα αχνάρια της καρδιά σου 

περπατούσαν πάνω στο ίδιο δρόμο

μαζί μου. 

Ας ήταν έρημος,

τώρα  απελπισμένες 

οι ελπίδες μας αγκαλιασμένες

οι δικές σου και οι δικές μου,

σαν καμένες  στιγμές που κάποτε 

ήταν ευτυχισμένες,

το τέλος ζητούν.

Χάνονται στον γκρεμό,

 Εκεί που τα μάτια  δακρυσμένα,

μόνο  πόνο και χαμένες ελπίδες

κοιτούν.

                              Σωτήρης     Σπηλιώτης