ΜΕΝΕΙΣ ΜΟΝΗ

                                                                         22/7/2014

Μένεις μόνη και κρυώνεις

άδειες πόρτες και μπαλκόνι 

παραθυρόφυλλα κλειστά

και 'συ σε μια γωνιά.

Σε μια σκιά 

σαν το κερί φωτίζεις 

μέσα απ' την καρδιά 

ένα δωμάτιο σκοτεινό. 

Λάμπεις, τρεμοπαίζει,ς 

αγωνιάς μα είσαι μόνη

μελετάς αν και κρυώνεις

με τα δάχτυλα μετράς μέρες 

που περνάς στο μπαλκόνι .

Κοιτάς και περιμένεις

κλείνεις καλά

τα παραθυρόφυλλα τα βράδια 

να μην σου φύγει

η ψυχή που είναι άδεια .

Ζωγραφίζεις στου μυαλού τις αντοχές

ένα άγγελο αρχάγγελο από το χθες

ξεχασμένες ελπίδες 

από καλοκαιρινές βροχές .

Μένεις μόνη και κρυώνεις  σκεπασμένη 

μ' ένα σεντόνι με λουλούδια δανεικά

απ' ένα έργο που ζωγράφισαν δυο χέρια

που 'δωσαν και πήραν 

στην ζωή χάδια πολλά. 

Μένεις μόνη και κρυώνεις 

άδειες πόρτες και μπαλκόνι

παραθυρόφυλλα κλειστά 

και 'συ χτυπάς κρυφά να μπεις

στου κορμιού σου την καρδιά 

καθώς ένας αρχάγγελος σε φυλά

κρυμμένος εκεί στα σκοτεινά 

και 'συ μένεις μόνη... 
                 
                                   Σωτήρης  Σπηλιώτης

                                                    εργο     ΦΩΤΕΙΝΗ ΚΑΡΑΒΟΥ