ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ ΑΣΤΕΡΙΑ

Έντονα γυρίζει στο μυαλό  

εκείνο το καλοκαίρι

σαν χαμένο σήμερα 

σαν θλιμμένο ηλιοβασίλεμα. 

Μαγικές ώρες αιχμάλωτες 

σ' ένα παρελθόν μυστικών 

σ' ένα παρελθόν δευτερολέπτων 

όσο ένα κοίταγμα γίνεται αιώνιο, 

όσο ένα άγγιγμα μένει στο χρόνο, 

όσο το πάθος μέσα σε μια νύχτα 

λάμπει

σαν μια θάλασσα με πανσέληνο, 

σαν ένα ουρανό καλοκαιρινό, 

όσο μια ζωή. 

Το μυαλό θυμάται, 

το κορμί θυμάται,  

η σκέψη βασανίζει

όταν μετά την αλμύρα  

εκεί ανάμεσα στα νυχτολούλουδα

σε πήρα σαν Κένταυρος πάλι και πάλι. 

Εσύ σαν νύφη 

παρέδωσες το παρθένο σου κορμί 

στο πάθος καθώς από θεά 

έγινες γυναίκα και 'νιωσες

την κάψα του πόθου, 

να ορμά στην φύση των ηδονών. 

Δαμάστηκες σαν γυναίκα

και σφράγισες για πάντα την ψυχή μου 

εκεί  για 'σένα 

ανάμεσα 

στα καλοκαιρινά αστέρια... 

                                Σωτήρης  Σπηλιώτης