Χωρίς ζωή
γυναίκα
σ' έβαλαν χωρίς ψυχή
σ' ένα τραπέζι νταβατζή
και 'γινες κομμάτια.
Πρόσφερες δήθεν
για τα μάτια
ενώ το σάπιο σου κορμί
πάλευε μ' ένα άρρωστο μυαλό
χωρίς καμιά αναπνοή,
μόνο μια κόλαση
να βγάζεις για κάθε άνθρωπο,
απ' το στόμα το πικρό.
Χωρίς ζωή φυσικά
στα ίδια μέτρα με 'σένα
μια σκύλα γέννησες
τρελή παρθένα
που για άντρα βρήκε κι αυτή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου