ΠΟΙΗΤΗΣ

                                                                      3/9/2014

Είναι ο καιρός

ξέρεις εσύ

είναι αυτή η θαμπάδα της μέρας, 

αυτά τα ήσυχα πρωϊνά, 

η αδύνατη λιακάδα

και καμιά στάλα στο μέτωπο. 

Αχ εσύ ξέρεις 

ότι όλα αλλάζουν σιγά σιγά 

είναι τελικά ο ήλιος ελευθερία 

είναι αυτό που μας πασπαλάει

με ζάχαρη κι έρωτα τις μέρες

ή μήπως και τώρα 

θα έχουμε τις ευκαιρίες

να δούμε μέσα από τα τζάμια της βροχής 

μέσα από τα χιόνια

εσύ ξέρεις. 

Κάτι συρματόσχοινα με κάνουν 

να θέλω να φύγω

νομίζω ότι θα δέσουν τις μέρες 

θα μικρύνουν τ' απογευματινά

και θα κλέψουν όλες τις Ανατολές του ήλιου. 

Ναι θέλω να φύγω σου λέω 

και 'σύ μου λες ότι ξέρεις 

συνεχίζω όμως να παλεύω με τις ελπίδες

θα μου παγώσει τ' αύριο το κορμί, 

θα χάσω την ζεστασιά της μέρας

και μια θλίψη θα με πηγαίνει 

Ανατολή, Δύση, Ανατολή, Δύση,

τόσο γρήγορα. 

Εσύ ξέρεις και 'γώ σου λέω 

και σπάω τα συρματόσχοινα και φεύγω 

κυνηγώντας το καλοκαίρι 

ξέροντας ότι  θα σπρώξω 

λίγο τον χειμώνα πιο πίσω

εσύ ξέρεις και χαμογελάς

ναι το ίδιο θα έκανες και ΄σύ 

αν ήσουν ποιητής ...
        
                  Σωτήρης  Σπηλιώτης