ΑΝ

          09/03/2014

Αν για μια νύχτα ακόμη

έβλεπα τις πράσινες φωτιές,

τα μάτια σου,

ίσως μπορούσα  να σε πήγαινα

σ΄ άλλες διαδρομές 

κι όχι εκεί που πηγές

και βρήκες συμφορές

σπάνιες ελπίδες, φτωχές

νωθρές στιγμές.

Ψεύτικες φεγγαράδες

βόλτες 

σε σαπισμένες ζωές.

Αν σε έπαιρνα αγκαλιά

ίσως ακουμπούσες πάνω

σ΄ ένα όνειρο αληθινό

και δεν σκορπούσες

την απίστευτη ομορφιά σου 

σε υπόγεια της μοίρας

που δεν έχουνε κανένα σκοπό,

σ' ανθρώπους που σκότωσαν

το δικό σου πηγαιμό

στο ταξίδι που η κάπνα 

θολώνει τον προορισμό.

Ουσίες, χόρτα και θυσίες

σβήσανε την λάμψη

απ' τα μάτια σου τα δυο,
μα εγώ σε θυμάμαι...

                                  Σωτήρης   Σπηλιώτης

                                                 φωτοΧ.Μ