10/5/2014
Αγαπημένη μου
απλά ποτέ δεν μετράω
τις στάλες της βροχής,
τα δάκρυα
το πέρασμα του χρόνου,
τα χρόνια, τα δευτερόλεπτα
κι η άνοιξη
μάλλον έχει κάνει
μια φωλιά μέσα μου.
Έτσι υπάρχει
ένα κόκκινο κι ένα πράσινο
άνοιξη, καλοκαίρι,
άνοιξη, καλοκαίρι.
Μάλλον όπως αναπνέουν
οι άγγελοι στον παράδεισο
αναπνοή, μόνο αναπνοή
οπότε τα χρόνια μπροστά μου
φαντάζουν αιώνες
κι αυτά που αφήνω πίσω
δευτερόλεπτα στιγμές.
Καταλαβαίνεις πόσο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου