ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΣΤΟ ΝΗΣΙ

                                                                                    12/5/2014

Ένα λεπτό μου είπες πέρασε ένα λεπτό

σε κοίταξα και χαμογέλαγες

προσπάθησα να καταλάβω 

μετρούσες τα δευτερόλεπτα
απέναντι από το ρολόϊ στο καμπαναριό

εκεί είπα θα σε βρω 

εχθές πάνω στα σκαλιά 

στην παλιά την εκκλησία
από κάτω το πανηγύρι του γάμου συνέχιζε 

όσο ο γαμπρός χόρευε

τις ανύπαντρες του χωριού. 

Στην πλατεία γύριζε ο κόσμος...

Εκεί πάνω σε φίλησα άνοιξα το στήθος

και με πάθος χάϊδευα το κορμί σου

χόρευε η ζωή

άγνωστη του καραβιού. 

Είμαι από την Άνδρο και σε θέλω

είπες, καθώς έσφιγγα τα χείλη... 

Μπες μέσα μου μην μας προλάβουν οι άλλοι 

μην μας δουν, κάτω έχει φώτα. 

Εδώ είναι σκοτεινά στην πόρτα

αυτή την ώρα που τα γιασεμιά 

ανθίζουν τον Αύγουστο, ευωδιάζοντας

με τους αγγέλους στις αυλές των σπιτιών. 

Ωωωω τι έρωτας!!!
Ένα λεπτό, ένας αιώνας θα 'λεγα 

ενωμένα δυο κορμιά 

έλα στο νησί για πάντα καρδιά.

Κάτω στην βόλτα το φεγγάρι μας αγκαλιάζει 

ανάμεσα στα φώτα της Σκύρου,

εκεί μαζί βρήκαμε την γυναίκα του φίλου, 

που ήσασταν ρώτησε. 

Με κοίταξες, πάλι στα μάτια ένα λεπτό

εγώ σε γνώρισα πρώτη μέσα στον άνεμο

και θα σε περιμένω κάτω στα μαγαζιά 

όλο το βράδυ στην πανσέληνο.

Τα δικά μου γλυκά είναι έτοιμα 

για 'σένα

ξεχνά την μικρή τον έρωτα 

του μεθυσιού το βλέμμα
έλα να με βρεις στη παραλία σ' ένα λεπτό 

μου 'πες κι έφυγες και 'σύ

ένα βράδυ μαγικό 

που ο μύλος άλεθε τ' αλεύρι στον μύλο
δίπλα απ' την χώρα στην πανσέληνο 

εγώ παραπατούσα

καθώς σκεφτόμουν τις γυναίκες 

στο μέλλον μες στης νύχτας το λεπτό 

μα και στο παρελθόν

τις γυναίκες πάνω στα βράχια 

της ελπίδας...
                            
                                    Σωτήτης    Σπηλιώτης

                                                                εργο    ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΑΠΠΑ