23/11/2014
ΠΟΙΗΤΗΣ Σωτήρης Σπηλιώτης
Μπορεί να 'μαι
ο τελευταίος άνθρωπος στην γη
που αγαπώ
μπορεί να 'σαι το πιο ωραίο
αγγελικό μου μυστικό,
μπορεί όμως κι ένας έρωτας
ψεύτικος φθηνός ή όλα τ' αστέρια
ή μονάχα ο ουρανός.
ή μονάχα ο ουρανός.
Μπορεί να μην κατόρθωσα
ν' αλλάξω μια βραδιά
ίσως η μοίρα να μ' αγκάλιασε σκληρά
και ξεγελάστηκα, σ' άφησα γλυκά
γιατί σου είπα δεν αντέχει η καρδιά.
Είναι τα δάκρυα τόσα πολλά όσα τα όνειρα
που για 'σένα ήταν ακριβά
για τον τελευταίο έρωτα πάνω στη γη
μα εσύ μου 'λεγες
για της ψυχής την υποταγή.
Έτσι πριγκίπισσα μου πήρα
εγώ τις αλυσίδες τις βαριές
μαχαίρι η θλίψη μα σ' αφήνω σ' ότι θες
ελπίζω ο άγγελος που σ' έφερε στην γη,
να μ' αφήσει να πετάξω σε μιαν άλλη εποχή.
Μπορεί να 'σαι ο τελευταίος άνθρωπος
στη γη που αγαπώ
μπορεί και νά 'ναι το πιο πικρό
αγγελικό μου μυστικό,
αγγελικό μου μυστικό,
αυτό είναι ο έρωτας όταν πεθαίνεις σιωπηλά
για της αγάπη σου τα μοιραία μυστικά.
Άφησε χώρο στη ζωή και στην ψυχή
να μην πληγώσεις ότι έχεις ερωτευτεί
μόνο σ' ένα δάκρυ που το στήθος
σου αγκαλιάζει με αγωνία λες,
την αγάπησα τόσο πολύ το ξέρει
και μόνο αυτό σε νοιάζει.
Αυτός είναι ο έρωτας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου