05/11/2014
Ποσό ταπεινά αισθάνομαι για 'σένα
Ποσό ταπεινά αισθάνομαι για 'σένα
πριγκίπισσα ο καθένας βλέπει
μ' ορίζοντα τον θάνατο της ζωής
ανάμεσα σε ματωμένα δάκρυα
διαλέγει αυτό που του ανήκει
όσο φτηνό και να 'ναι.
Χαμένες αισθήσεις ανάμεσα σε πρέπει
μας κοιμίζουν μέσα σε δωμάτια φέρετρα,
χλωμιάζουν τα θέλω μαζί με τα κορμιά.
Πες μου, πες μου ποσό αγαπάς
ένα τίποτε πληγωμένη
και πείσε με μ' ένα βαλς
ότι σου ανήκει.
Αυτό το μεγάλο τίποτε
ότι σου ανήκει.
Αυτό το μεγάλο τίποτε
ήταν πάντα για 'σένα
ένα πάθος αστείο, πικρό
δεν έχεις δύναμη να πεις σ' αγαπώ,
άφησε τα δάκρυα να κυλήσουν
στον γερασμένο λαιμό
στον γερασμένο λαιμό
και μην ψάχνεις
εγώ, δεν ανήκω εδώ.
Ποσό λυπάμαι γιατί ξέρω
ότι τα όνειρα είναι ακριβά
ότι τα όνειρα είναι ακριβά
κι ήσουν τ' ακριβότερο
όνειρο για 'μένα.
όνειρο για 'μένα.
Ο κάθε άνθρωπος αγκαλιάζει
αυτό που του αξίζει λοιπόν.
Σωτήρης Σπηλιώτης
ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΒΟΥΛΑ ΚΑΡΑΚΟΥΚΑ
Σωτήρης Σπηλιώτης
ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΒΟΥΛΑ ΚΑΡΑΚΟΥΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου