ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ Η ΖΩΗ ΣΟΥ

                                                                                                                                  17/12/2014

Είναι το κορμί της γοργόνας, 

το πρόσωπο της νεράϊδας, 

τα μαγικά χέρια που μ' αγγίζουν, 

τα χείλη του έρωτα τα παιδικά 

κι ανάσα σου.

Αχ αυτή η παραδεισένια κόλαση

της καρδιά σου 

που ευωδιάζει σε κάθε φιλί 

Αχ η ανάσα σου,

είναι αυτή που με κυριεύει 

κοντά σου, το μυστικό

τρέμω όταν σ' αγγίζω 

δεν χορταίνει ο πόθος και τρέμω,

προσπαθώ, βιάζομαι, προλαβαίνω 

κι αρρωσταίνω.

Όταν ξέρω ότι μια κλειδαριά μου ανήκει,

ένας χρόνος μου ανήκει,   

μα θέλω κι όλες τις άλλες κλειδαριές 

της ζωής σου

δεν προφταίνω ένα χρόνο θέλω μόνο 

να λατρεύω την πλάτη σου,

ένα χρόνο τα χέρια σου τα ερωτευμένα,

δυο χρόνια τα μάτια σου,

δεν προφταίνω να σε λατρεύω ζωή μου

να λατρεύω όλο το κορμί σου.

Έτσι, τρέμω  

από ανεκπλήρωτα πάθη, 

από ευτυχισμένα λάθη,

την λάβα που αντί να σε κυριεύσει

να λούσει όλο το κορμί σου 

μέσα σε μια ερωτική έκρηξη

σκάει μέσα μου

κι εγώ φοβάμαι και 'γώ τρέμω 

μην σε χάσω . 

Ψάχνω, ψάχνω την κλειδαριά 

της ψυχής σου, 

εκεί που κρύβεις και τ' αλλά κλειδιά  

της ζωής σου

μέσα στο θησαυροφυλάκιο 

που θα μου δώσει το κορμί σου 

όλο για πάντα... 

                                                       ΠΟΙΗΣΗ  Σωτήρης  Σπηλιώτης