Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014

ΠΟΣΑ ΛΟΓΙΑ

                                                                                                                            20/12/2014


Πόσα λόγια να σου πω 
να καταλάβεις γιατί σ' αγαπώ 
φωτιές κι όνειρα χαμένα 
καμμένα σύννεφα οι καπνοί
με πνίγουν και χαμογελώ 
γιατί ελπίζω ότι τα όνειρα 
θα φέρουν ένα τέλος τραγικό.
Όχι, όχι εσύ, μα εγώ, εγώ 
θα τρέξω για να μπω ανάμεσα
σε σένα στ' ατύχημα 
να τελειώσω να χαρείς που σ' αγαπώ 
και να πεις 
τι κρίμα δεν θα τον ξαναδώ .
Αχ ανάσα που με καις 
στις χαμένες τις φωτιές
που ξεφεύγουν μες σ΄ άγρια νερά 
που δεν σβήνουν αυτές
μ' ανθρώπους που θέλουν να φύγουν 
μείνε εσύ εκεί κοντά  
στα μικρά και μεγάλα παιδιά 
κι άσε εμένα
ένας χάρος να με κοιτά
που δεν είμαστε κοντά. 
Πόσα λόγια να πω να σου πω;
Σ' αγαπώ...
Πόσα ποιήματα πάλι να γράψω 
όταν για 'σένα ένα μόνο θανατικό 
στην καρδιά σου θα μ' αφήσει 
να κλάψω, όχι γιατί εγώ δεν ζω 
μα έτσι απλά μ' αγαπάς
κι άφησες να σε χάσω. 
Πόσα λόγια να πω 
πόσο να προσπαθώ
να σου δείξω καρδιά μου την αγάπη 
όταν λες ότι μ' αγαπάς και 'σύ 
και στα μάτια κυλάει το δάκρυ .
Με τα νύχια σου στην καρδιά, 
με μαχαίρια κοφτερά
έλα να με κοιμήσεις,
να ξεχάσω εγώ 
ότι ζω ή δεν ζω 
να μην υπάρχουν γλυκιές αναμνήσεις. 
Πόσα λόγια να πω ότι σ' αγαπώ 
δεν υπάρχουν κρυμμένες εικόνες, 
μόνο μυστήρια καρδιά που κρυφά μ' αγαπά 
και μ αφήνει θυσία σε κολάσεις 
και ξεχασμένες μαντόνες. 
Πόσα ξέρεις να πω όταν μ' άφησες εδώ 
τελευταία γλυκιά μου ελπίδα 
είμαι εγώ εδώ ή αλλού  
όπου μπορώ να σε ξεχάσω  
της ζωή μου φροντίδα.
Να θυμάσαι πικρά 
όταν δεν θα 'μαι εδώ 
η αγάπη δεν είναι λουλούδι,  
η αγάπη είναι ζωή είναι χάρη στη ψυχή 
που τα πήρες μια μέρα μ' ένα τραγούδι. 
Δεν μπορώ να σου πω πόσο σ' αγαπώ 
γιατί έχεις στο μυαλό σου 
αποφασίσει
η θυσία είμαι εγώ η δική σου λύση,
όσο κι αν σ' αγαπώ  
αυτό που δέχομαι απόλυτα από 'σένα
μόνο με τα λόγια αυτά 
να 'χεις την δύναμη αγαπημένη
αυτή την φορά, 
να τραβήξεις την σκανδάλη εσύ για 'μένα. 
Πόσα λόγια να πω ότι  σ' αγαπώ 
όταν το μόνο που 'χω ένα όπλο
που στο δίνω τώρα κρυφά
σε παρακαλώ μες την ματιά  
να σημαδέψει καλή μου εμένα 
κατευθείαν στην καρδιά
εκεί που φανερά η μυστικά 
με πλήγωσες  και πεθαίνω για 'σένα. 
Πόσα λόγια να πω μόνο ότι σ' αγαπώ 
και πετάω μοναχός στ' ουράνια 
μ' ένα σώμα νεκρό 
μια ψυχή που πετά 
και γελά στην καρδιά της όταν κλαίει
λέει όμως την αγαπώ
και την άφησα εγώ 
πόσα λόγια εγώ να πω αυτή
δεν φταίει ...

                                                         ΠΟΙΗΣΗ  Σωτήρης  Σπηλιώτης

                                                           



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΤΟΣΟ ΙΔΙΑ

ΤΟΣΟ ΙΔΙΑ     30.12.2014 Είσαι η γυναίκα  των περασμένων,  τόσο ίδια τόσο μοναδική τόσο ατέλειωτα ερωτική  και αγαπάς, ότι χάν...